آموزش و پرورش فقط کتاب می‌خرد/ بچه‌ها هم نمی‌خوانند
بیوک ملکی می‌گوید: حتی یکبار هم نشده کسی به معترضینِ نحوه تدریس آموزش و پرورش توجهی کند. هیچ‌کس از وزارت آموزش و پرورش از ما نمی‌پرسد شما که به این روش تدریس انتقاد دارید، بیایید و بگویید که چه باید کرد.
بیوک ملکی (شاعر) با اشاره به اینکه تمام دغدغه‌ی بچه‌ها در مدارس، گرفتن نمره و مدرک است به خبرنگار ایلنا گفت: بچه‌ها تنها به فکر گرفتن مدرک هستند اما بعد از آن هم به مشکل بیکاری برمی‌خورند.
او ادامه داد: جوانان متوجه شده‌اند که حتی بعد از بیست سال درس خواندن و گرفتن مدرک دکتری، بازهم نمی‌توانند مطمئن باشند که شغل مناسبی پیدا می‌کنند. معضلات ما در حوزه‌ی آموزش کودک و نوجوان، یکی دو تا نیست. اینطور نیست که بگوییم اگر بچه‌ها درس بخوانند و مدرک دانشگاهی بگیرند، همه چیز مرتب است.
این شاعر با اشاره به اینکه ما مسائل زیادی را در مصاحبه‌های خود مطرح می‌کنیم اما کسی توجه نمی‌کند، بیان کرد: حتی یکبار هم نشده کسی به معترضینِ نحوه‌ی تدریس آموزش و پرورش توجهی کند. هیچ‌کس از وزارت آموزش و پرورش نیامده از ما بپرسد شما که به این روش تدریس انتقاد دارید، بیایید و بگویید که چه باید کرد.
ملکی افزود: آن‌ها هرگز از نویسندگان و شاعران و کسانی که کارِ کودک می‌کنند نخواسته‌اند که جلسه‌ای بگذارند و گفتگو کنند که چطور می‌توان انگیزه و شوق مطالعه را در کودکان ایجاد کرد. این اتفاق باید بیفتد در غیر این صورت صحبت‌های ما نتیجه‌ای به همراه ندارد.
وی با بیان اینکه وزارت آموزش و پرورش متوجه اصل حرف نویسندگان نمی‌شود، گفت: من مصاحبه‌ای کردم مبنی بر اینکه آموزش و پرورش کارِ جدی در حوزه‌ی مطالعات کودک انجام نمی‌دهد. این وزارتخانه جواب من را داد که اینطور نیست و ما یک میلیارد کتاب برای مدارس خریداری کردیم. در صورتی که این جواب من نبود.
ملکی ادامه داد: مهم نیست که آموزش و پرورش چقدر کتاب خریداری می‌کند، مسئله‌ی اصلی این است که بچه‌ها کتاب نمی‌خوانند. البته همه‌ی این‌ها تقصیر آموزش و پرورش نیست بلکه مسائل دیگری هم دخیل هستند ازجمله شبکه‌های مجازی که تأثیر زیادی بر کناره‌گیری کودکان از مطالعه دارد.
این شاعر با اشاره به اینکه شبکه‌های اجتماعی باعث شده نوجوانان برای کنکور هم مطالعه نکنند، بیان کرد: شبکه‌های مجازی تأثیر مخرب خود را دارند. ما تنها به طرح مسائل می‌پردازیم اما کسانی که باید کارِ فرهنگی کنند، گویا وظیفه‌ی خود را به درستی انجا نمی‌دهند.
او با بیان اینکه به شاعر و هنرمند بها نمی‌دهیم، گفت: کشور ما تنها درگیر مسائل سیاسی جاری در مملکت است و به کسانی که کارِ ادبی می‌کنند بهایی داده نمی‌شود. به همین دلیل همیشه یک جای کار می‌لنگد. متأسفانه یاد نگرفتیم سیستماتیک کار کنیم و برای آینده برنامه‌ریزی داشته باشیم.
ملکی افزود: شبکه‌های مجازی در کشورهای دیگر هم وجود دارد، اما مسئولینی که از این ماجرا گله می‌کنند، می‌توانند بروند و ببینند که آیا مردم آن کشورها نیز در اتوبوس و قطار و هواپیما، دائم با تلفن همراه خود مشغول هستند؟ چرا در آن کشورها، شبکه‌های اجتماعی نتوانسته اتفاقی را که در کشور ما رقم زده؛ ایجاد کند؟
این شاعر گفت: مسئولین باید به گفتگو بنشینند و ببینند ریشه‌ی این مسائل و اینکه امروز بچه‌ها هیچ انگیزه‌ای برای مطالعه ندارند، از کجاست. به اعتقاد من، ریشه‌ی اینگونه مشکلات به سیاست‌های و برخوردهای فرهنگی ما بستگی دارد.
او در پایان سخنان خود بیان کرد: اتفاقات بزرگتری رخ داده که انگیزه‌ی مطالعه را از بچه‌ها گرفته. جوانان ما حتی به جهت علم‌آموزی هم به دانشگاه نمی‌روند، چون می‌دانند که دانشگاه از نظر علمی قرار نیست چیزی به آنان بدهد.