«سایکو» قصد شعار دادن ندارد/کمدیِ طلاق عاطفی و زمانه‌ی بی‌عشقی

به گزارش خبرنگار ایلنا، نمایش کمدی «سایکو» نوشته مرجان قمری و کارگردانی علی‌اصغر راسخ‌راد، کاری از گروه تئاتر راچینه است که از 26 دی‌ماه ساعت ۱۸.۳۰ در تماشاخانه مهر (تقاطع خیابان حافظ و سمیه، حوزه هنری) روی صحنه رفته است.

مرجان قمری (نویسنده و بازیگر نمایش سایکو) در گفتگو با ایلنا، با بیان اینکه این کمدی اجتماعی به لایه‌های زیرین جامعه می‌پردازد، گفت: زمانی که با آقای راسخ‌راد (کارگردان) تصمیم گرفتیم کاری را به صورت مشترک اجرا کنیم، تم کار کمدی بود، قرار بر این شد که من متن را بنویسم و آقای راسخ‌راد نظر بدهند؛ متوجه شدم موضوعی که امروز در کشور ما خیلی داغ و رایج است، زوج‌های جوان و روابط بین آنهاست که دیگر عشق بین آنها وجود ندارد. اینکه زندگی بده بستانی شده، زوج‌ها خیلی به همدیگر گیر می‌دهند، فضای مجازی که وارد زندگی شده عشق را از بین برده است.

او با بیان اینکه «دغدغه اصلی مردم ما جدا از مباحث سیاسی و اقتصادی، این بی‌عشقی و بی‌اعتمادی است» گفت: زن و شوهرهای زیادی امروز طلاق عاطفی گرفته‌اند و رابطه خاصی بین‌شان وجود ندارد و به سختی زندگی را تحمل می‌کنند.

قمری ادامه داد: طرح را که نوشتم با آقای راسخ‌راد مطرح کردم و ایشان هم استقبال کرد و قرار شد در این نمایش به دنیای متفاوت زن و مرد بپردازیم؛ من سال‌ها پیش، تا مدت‌ها شاید مانند خیلی از خانم‌ها فکر می‌کردم مردها بد و زن‌ها بهتری هستند. این رقابت و بی‌اعتمادی معمولا بین دو طرف وجود دارد.

او با بیان اینکه «اما در طی اتفاقاتی جهان بینی‌ام تغییر کرد» گفت: متوجه شدم اگر مرد یا زن کاری انجام می‌دهد به خاطر فیزیولوژی و خلقتش است؛ امری ذاتی است که اگر نباشد بقا ادامه پیدا نمی‌کند، شروع به این فکر کردم که ما می‌گوییم این مشکلات وجود دارد اما چقدر درست و چقدر غلط است؟ آیا مرد یا زن واقعا عمدی دارند؟ یا می‌خواهند طرف مقابل‌شان را عذاب دهند؟

این نویسنده یادآور شد: در بسیاری از مواقع، واقعا گاهی طرف مقابل نمی‌داند او به چه چیزی فکر می‌کند و رفتارش به دلیل بی‌توجهی نیست، این سوتفاهم‌ها همیشه وجود دارد. بنابراین تصمیم گرفتم متن را به این سمت ببرم. بازی «سایکو» را هم قبلا انجام داده بودم و نمایش را به سمت سایکو درام و تئاتردرمانی بردیم.

قمری خاطرنشان کرد: در این نمایش سایکودرام، ما مشکلی را می‌شکافیم؛ سعی کردم متن را از حالت شعار و پیام دادن بیرون ببرم. همچنین دوست داشتم این مشکل اجتماعی را از زاویه دید طنز نگاه کنم چون تماشاگران با طنز در این مسائل ارتباط بیشتری برقرار می‌کنند.

او همچنین با اشاره به اینکه در این نمایش ایفاگر نقش «بانو‌» است، گفت: حرفه اصلی من بازیگری است و کاراکتر «بانو» را براساس شخصیت خودم نوشتم؛ دوستان صمیمی‌ام وقتی کار را دیدند گفتند چقدر شبیه تو بود، خانم‌هایی هم که من را نمی‌شناختند می‌گویند ما خودمان را روی صحنه می‌بینیم، چون دغدغه مشترک ما خانم‌ها در ایران چنین مسائلی است و نمایش حدیث نفس تمام زنان عصر حاضر است.

قمری با بیان اینکه «فکر می‌کنم موقع تمرین من زودتر از بقیه به شخصیت رسیدم» گفت: اینکه در این نمایش در نقش بانو، سعی کنم مرجان نباشم کار را برای من سخت‌تر می‌کرد اما راهنمایی‌های آقای راسخ‌راد خیلی به من کمک کرد. نمی‌خواستم نقش‌های قبلی‌ام را تکرار کنم و آقای راسخ‌راد هم حواسش جمع بود. مهرداد نظری هم به عنوان پارتنر کمک زیادی کرد و رابطه زن و شوهری بین بانو و سالار خوب درآمده است. بچه‌های دیگر هم حواس‌شان بود که من کجا غلو می‌کنم یا کم می‌گذارم. خوشبختانه روحیه نقدپذیری دارم و روی نقدها فکر می‌کنم و تلاش می‌کنم اگر اشکالی وجود دارد رفع کنم.

او اظهار امیدواری کرد خاناوده‌ها این کار را ببینند و گفت: معتقدم این مساله دغدغه‌ای است که در هر خانواده‌ای وجود دارد و مخاطبان می‌توانند دقایقی بخندند و فکر کنند و به تعمق و تامل واداشته شوند.