تصویرسازی تئاتر مسیر جدیدی از هنر را به رویم گشود

پریسا جعفری در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره همکاری‌اش با «امیر دژاکام» گفت: از طریق فراخوان، پیش از تمرینات نمایش «ننه دلاور و فرزندانش» برای بازیگری در این گروه با کارگردان اثر آشنا شدم و پس از ارائه پوستر، آثارم در حوزۀ تصویرسازی مورد استقبال قرار گرفت.

 ادامه داد: ایدۀ تصویرسازی برای یک نمایشنامه به ذهنم رسیده بود و بر همین اساس، «امیر دژاکام» پیشنهاد مرا برای تصویرسازی از نمایشنامه پذیرفت و من برای درک بیشتر مطالب موجود در نمایشنامه، در بازۀ زمانی تمرینات به گروه اضافه شدم و به نظرم، تصویرسازی تئاتر مسیر جدیدی از هنر را به رویم گشوده است.

جعفری در ادامه با تأکید بر این امر که همواره کوشیده است تا ضمن تولید آثارش، بتواند مفاهیم روشنی از نمایشنامه را به مخاطب انتقال دهد، افزود: فکر می‌کنم در این زمینه، نسبت به تجربه کاری و زمان کوتاهی که داشتم، توانسته‌ام موفق عمل کنم.

این هنرمند تصویرساز، در بخشی دیگر از این گفتگو، تصویرگری متون و نوشته‌های بزرگان را نیازمند تجربه و مهارت زیاد دانسته و ادامه داد: تصویرگر باید به بهترین شکل ممکن، مفاهیم موجود در نمایشنامه را به تصویر بکشد و از این طریق به نگارندۀ متن ادای دین کند.

جعفری، تصویرگری را نقاشی روایی برشمرده و آن را راوی مجسم متن نامیده و بر همین اساس، اظهار داشت: این نوع از تصویرگری، همراه یا بدون متن کاربرد دارد و می‌تواند دنباله‌دار یا تک فریم باشد.

جعفری، پیرامون تفاوت‌های تصویرگری با نقاشی نیز، تصریح کرد: تفاوت اصلی تصویرگری با نقاشی، هدفمند بودن آن برای کاربرد مشخص، درنظر گرفتن مخاطب و سفارش‌دهنده است و از این نظر مشابهات بسیاری با طراحی گرافیک دارد.

اوبا اشاره به این امر که نقاشی‌های داخل کتاب‌های کودک و روی جلد کتاب‌های بزرگسال، گاه داخلی برای متن- که در ایران، تصویرگری برای متن بزرگسال کمتر رایج است، نقاشی‌های روی پوسترهای تبلیغاتی و اقلام تجاری، داستان‌های مصور در قالب های کمیک و استریپ، و طراحی‌ها و نقاشی‌های داخل مجلات و روزنامه‌ها را از مهم ترین زمینه های تصویرگری برشمرده و یادآور شد: حدود ٢ماه فرصت داشتم تا نمایشنامه را مطالعه کرده و تصویرسازی های آن را به اجرا برسانم.

جعفری با اشاره به این امر که برای انجام این کار زمان زیادی نداشته است، گفت: سعی کردم در این فرصت کوتاه، با توجه به آنچه درک کردم، آرتورو را در قالب‌های اکرلیک، آبرنگ، چاپ دستی و کلاژ به تصویر بکشم.

این هنرمند تصویر ساز در ادامه با اشاره به این امر که تصاویر براساس موضوع اصلی هر صحنه نمایش نامگذاری شده است، افزود: دراین مورد، بخشی از دیالوگ هر صحنه را، که بازگو کننده پیام مهم نمایش است انتخاب کردم و مطابق آن تصاویر را در ذهنم خلق کردم و آن را به تصویر کشیدم.

جعفری انتقال مفهوم داستان را مهم‌ترین هدف تصویرگری برشمرده و ادامه داد: دیدن تصویرسازی‌های آرتورو، قبل از دیدن نمایش، می‌تواند به بیننده کمک کند تا با حس و حال نمایش آشنا شود و پس از دیدن نمایش نیز نکات و مفاهیم آن را راحت‌تر درک کند و این دقیقا مانند تصاویر کتاب است که به فهم موضوع داستان، بسیار کمک می‌کند.

این هنرمند اظهار امیدواری کرد: امیدوارم توانسته باشم تصاویر تاثیرگذاری برای آرتورو خلق کرده باشم و مسئولیت بزرگی را که امیر دژاکام لطف کرد و به عهده من گذاشت را به نحو احسن انجام داده باشم.

جعفری در پایان ضمن ابراز خرسندی از این امر که اولین فردی است که تصویرسازی نمایشنامه را همزمان با اجرای نمایش به معرض دید عموم تماشاگران گذاشته است، خاطر نشان کرد: تلاش می‌کنم که این راه را ادامه دهم و سهم کوچکی را هم در زمینه تصویرگری و هم تئاتر داشته باشم.

نمایش «صعود مقاومت پذیر آرتورو اویی» که از 17 فروردین ماه با حضور تعداد بسیار زیادی از بازیگران به روی صحنه رفته است این روزها به اجرای خود در تالار حافظ تهران ادامه می‌دهد.

این اثر، پس از برگزاری جشنوارۀ تئاتر دانشجویی، از 24 دی ماه تا 13 خرداد ماه هر شب از ساعت 20:45 به مدت 90 دقیقه روی صحنه خواهد بود.

سروش طاهری (بوچر-هنرپیشه)، تینو صالحی (کلارک – قاضی)، بهار قاسمی (منشی- پرستار)، بهرام ابراهیمی (روما- شیت)، مرتضی آقاحسینی (داگسبارو – سبزی فروش سیسرویی)، دانیال ابراهیمی (داگسبارو جوان)، امیر کربلایی‌زاده (آرتور و اویی)، بهزاد خلج (گانگستر) ، احسان ابوالقاسم (ادیگارد اویی)، ابوالفضل جمشیدی (جیری)، حسین شهبازی (باول – فیش)، ملیحه کیا (گودویل-برادر کراکت- اینا) ، هدیه آزاده (اوکیسی- کراکت)، مهرنوش دارا (زن- وکیل مدافع)، حامد پورمحمد (جیوولا)، عارف عباسی (دادستان- کشیش)، سمیه صباغی (داکدیسی)، نرگس محمدی (بتی دالفیت)، شهره رعایتی(آقای دالفیت) از جمله بازیگرانی هستند که در آخرین اثر امیر دژاکام در مقام کارگردان به ایفای نقش می‌پردازند.

 در خلاصه داستان این نمایش آمده است: داستان نمایشنامه در مورد جنایتکار خرده پا به نام آرتورو اویی که از آشفتگی وضع بازار سبزیجات در شیکاگو و فساد موجود در دستگاه قضایی و شورای شهر استفاده کرده و به یک جنایتکار قدرتمندی تبدیل می‌شود که تمام امور شهر را به دست گرفته، مخالفان خویش را ساکت کرده و قصد تسخیر سایر نقاط را دارد.

 «صعود مقاومت پذیر آرتورو اویی» تا 13 خرداد ماه سال جاری در تالار حافظ تهران، هر شب از ساعت 20:45 دقیقه به روی صحنه خواهد رفت.

آهنگساز: میرامیر میری، خواننده: حامد فقیهی، طراح حرکت: بهزاد جاودان فرد، طراح لباس: مژگان عیوضی، طراح پوستر و بروشور: محمد مساوات، طراح نور: اصغر خلیلی، نوازندگان: حمید رضا یوسفی ( کوبه ای)، محسن مهاجر (هارمونیکا-گیتار)، مشاور کارگردان: آیدا دژاکام، دستیاران کارگردان: الهام صحت، حسین شهبازی، ساخت تیزر: مصطفی فرج زاده، شایان افکاری، علی اوجی، مدیرتولید: علی پالیزدار، جانشین تولید: ابوالفضل جمشیدی، مجری طرح: حسین اردستانی، دستیار تولید: مهرنوش بیگ زاده، مدیر صحنه: عارف عباسی، حامد پورمحمد، غزاله جهان بین، منشی صحنه: مهرنوش دارا، هدیه آزاده، عکاس: مصطفی فرج زاده، میترا رحیمی، پویا سیفی، تدارکات: احسان ابوالقاسم، بهزاد خلج، دستیار لباس: سمیه صباغی، دوخت لباس: کارگاه مانگ، روابط عمومی و تبلیغات مجازی: فریبا جدیدی، مشاور رسانه: امین کردبچه چنگی، هماهنگی: شهرآشوب مفتاحی، رسانه: سیما قربانی زاده، فائزه فراهانی، همکاران بنیاد رودکی، مدیرعامل بنیاد رودکی: علی اکبر صفی پور، مدیر تالار حافظ: هومن شیخ بشارتی، مسئول داخلی و هماهنگی: سیامک قطاعی، مسئول فنی: جمشید شعبانی، مسئول صدا: محمد زمانی، مسئول نور: امیر محمدی، مسئول صحنه: حمید صالحی، نورپردازی: حمید سلامی و صحنه: احمد محمدی، عواملی هستند که در این نمایش در قالب گروه اندیشۀ ماهان امیر دژاکام را یاری می‌کنند.