پیکر مدیا کاشیگر تشییع شد/مردان ادب هرگز نمی‌میرند+عکس
مراسم تشییع پیکر مدیا کاشیگر باحضور اهالی فرهنگ، هنر و قلم، تعدادی از کارکنان سفارت فرانسه و کاردار این کشور در تهران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم تشییع پیکر مدیا کاشیگر، صبح امروز (سه‌شنبه دهم مردادماه) در تالار وحدت برگزار شد.
در این مراسم برخی از اهالی فرهنگ، هنر و قلم ازجمله مهدی غبرایی، غلامحسین سالمی، حسن صفدری، قطب‌الدین صادقی. جمال میرصادقی، علیرضا بهنام، هوشیار انصاری فرد، علیرضا آبیز به همراه تعدادی از کارکنان سفارت فرانسه و کاردار این کشور در تهران حضور داشتند.
مراسم تشییع پیکر مدیا کاشیگر در تالار وحدت با سخنرانی غلامحسین سالمی آغاز شد. این مترجم گفت: مدیا کاشیگر قد مردانگی را به خاطر درهم و دینار خم نکرد که اگر خم می‌کرد امروز پنجاه عنوان استاد و لقب دیگر به دنبال خود یدک می‌کشید. مدیا واقعا بزرگ بود، صمیمی بود، نجیب بود و با دلی به وسعت دریا. هرگز از هیچکس هیچ دلخوری نداشت و هر لحظه سعی می‌کرد با همه رو راست باشد و بود. مدیا با همه رو راست بود و بر آیینه دلش زنگاری از بدی نقش نبست.
او افزود: مدیا در ۶۱ سالگی ما را به حال خودمان رها کرد. اگر او بود، به او می‌گفتم رفیق رسمش نبود. مدیا رسمش نبود که بگذاری و بروی. در مرگ او؛ فقط بهت و شگفت‌زدگی و دریغ و درد برای همه مانده است.
این مترجم با اشاره به آثار مدیا کاشیگر یادآور شد: حدود ۲۰۰ اثر شامل ترجمه، مقاله و شعر از او منتشر شده است. دغدغه مدیا آن بود که کار را شسته و رفته ارایه دهد و هیچ‌گاه کار بساز و بفروش در کار فرهنگی نکرد و سعی کرد کار مهندسی شده تحویل دهد. او مایا کوفسکی را شسته و رفته به ما معرفی کرد، آن هم در شرایطی که خیلی‌ها شلوغ کاری می‌کردند.
در ادامه این مراسم پیام سفیر فرانسه برای درگذشت مدیا کاشیگر قرائت شد.
متن پیام سفیر فرانسه به شرح زیر است:
"خانم‌ها، آقایان
با کمال اندوه بر آن شدم که از کشور فرانسه پیام کوتاهی را در ستایش دوست و همکار عزیزمان ارسال کنم.
پیشتر فرصت یافتم تسلیت خود را به خانواده و نزدیکان مدیا کاشیگر تقدیم نمایم. همانطور که به خانواده ایشان گفتم؛ احساس من به مدیا کاشیگر، احساس قدرانی، دوستی و احترام بود.
قدرداین به این سبب که مدیا از بیش از 25 سال پیش تاکنون همکاری بی‌بدیل برای ما در سفارت بود.
مدیا کاشیگر انسانی کوشا و خستگی ناپذیر و همیشه آماده به خدمت که مسئولیتش به عنوان مترجم با ماهیت وجودی‌اش در تطابق کامل بود: مسئولیت انتقال وفادارنه پیام بین دو زبان و در فرهنگ. او که عاشق کلمات بود و شیفته ارج نهادن به معنای آنها. کسانی که به او متنی یا گفت‌وگویی را برای ترجمه می‌سپردند می‌دانستند که تک تک کلمان یا سخنان با کمال دقت به زبان دیگر منتقل خواهند شد.
این وفاداری به زبان و به متن، مایه مباهات و افتخار او بود. او از هر فرصتی بهره می‌جست تا این وفاداری را با جدیت به نمایش گذارد: چه در ترجمه قراردادهای مهم در حوزه روابط ایران و فرانسه و چه در ترجمه اسناد اداری که از اهمیت کمتری برخوردار بودند.
دوستی من برای او که همکاری بی‌نظیر در سفارت در تمام دوره کاری‌اش بود.
سال‌های سال مدیا چون فانوسی روشنگر برای تمامی کارمندان بود که در امر پدری خیرخواه می‌دیدند به جز احترامی که به عنوان مرد اهل ادب برای وی قائل بودند، محبت ویژه‌ای نیز به او احساس می‌کردند. می‌شد در موقعیت‌های بسیار با او مشورت کرد. همکارانم قطعا بهتر از من می‌توانند این را بگویند اما من نیز می‌توانم ببینم که همه آنان اکنون خود را کم و بیش یتیم احساس می‌کنیم.
در آخر، احترامی که نسبت به مدیا احساس می‌کردم به خاطر مرد ادیبی بود که در او می‌دیدم. نویسنده و فیلسوف در آن واحد و اینچنین سرشار و مورد تحسین در ایران. صحبت کردن با مدیا کاشیگر به منزله تماس بی‌واسطه با فرهنگ ایرانی و غنای بی‌نهایت آن بود او که شیفته کشورش و زبان کشورش بود، بهتر از هر کس می‌توانست ظرافت و پیچیدگی بی‌حد و حصر آن را با دیگران به اشتراک بگذارد. او بهتر از هر کسی توانست با خلق جوایز ادبی برای استعدادهای جوان این زبان را به نسل جوان نیز انتقال دهد. می‌توانم بگویم ک تمامی سفرای سابق فرانسه در ایران که بخت آشنایی با مدیا را داشتند همان احساسی را که من اکنون از آن سخن می‌گویم تجربه کرده‌اند. قبل از عزیمتم به ایران همه آنها به من گفته بودند که می‌توانم روی شایستگی‌های ملی منحصر به فرد، مهربانی و آماده به خدمت بودن وی حساب کنم. امروز من به نمایندگی از جانب آنان نیز سخن می‌گویم.
این پیام کامل نخواهد بود اگر از اشتیاق این همکار عزیز به کشور فرانسه، فرهنگ و ادبیات آن سخن نگویم. ترجمه آثار بسیاری از نویسندگان فرانسوی توسط مدیا کاشیگر – آثار نویسندگانی چون آلبرکامو – امکان درک علاقه مدیا به کشور ما را برای ایرانیان بسیاری فراهم ساخت. از این جهت نیز امروز مراتب تشکر کشور خود را به او تقدیم می‌کنم با درگذشت مدیا فرانسه هم یکی از بهترین دوستان خود را در ایران از دست داد.
می‌خواهم امروز از طرف سفارت فرانسه پیام همبستگی و دوستی خود را در این لحظات غم‌انگیز به خانواده و نزدیک مدیا تقدیم دارم.
به خانواده و نزدیکان او و نیز دوستان ایران و فرانسه اعلام می‌کنم که همه ما امروز عزاداریم همه می‌دانیم که مردان ادب هرگز نمی‌میرند. نوشته‌های مدیا باقی خواهند ماند و شاهد ارزشمند مردی خواهند شد که او بود."
کاوه میرعباسی (مترجم) با اشاره به همکلاسی بودن خود با مدیا کاشیگر گفت: کلاس هفتم دبیرستان با مدیا همکلاس بودیم. رفاقت ما هم از سال 50 و همین دوره دبیرستان شروع شد که علایق مشترک ما را به هم نزدیک کرد. علایقی که از مدیا چهره‌ای فرهنگی ساخت که با وجود داشتن دیپلم ریاضی تحصیل در رشته معماری را رها کرده و به عرصه ادبیات روی آورد تا منشا اثر شود.
میرعباسی سپس با اشاره به آثار ترجمه مدیا کاشیگر اظهار داشت: مدیا در مقام مترجم یکی از بهترین‌ها بود. همیشه شنیدیم که می‌گویند مترجم خوب باید به هر دو زبان مبدا و مقصد مسلط باشد اما این شرط لازم کافی نیست و مترجم برای آنکه بهترین شود باید دانش عمومی گستره‌ای نیز داشته باشد و با اطلاعات مختلف روز آشنا باشد. مدیا جدا از تسلط به دو زبان فارسی و فرانسه دانش عمومی گسترده‌ای نیز داشت چون بسیار مطالعه می‌کرد و ادبیات، تاریخ و سینما را به خوبی می‌شناخت.
این مترجم افزود: به همین دلایل بود که آثار ترجمه‌اش، مقالاتش و شعرهایش همگی در سطح بسیار بالایی بودند. او برای ریال و درهم کار نمی‌کرد و دغدغه‌اش دغدغه دل بود نه کار گل. او محدودیت‌ها و اجبار که برخی مترجمان دارند را بر خود قائل نبود و به همین دلیل توانست آثار را در کمال امانت به خواننده ایرانی منتقل کند.
میرعباسی گریزی نیز به چهره فرهنگی مدیا کاشیگر زد و یادآور شد: مدیا یک چهره فرهنگی نیز بود. در جایزه روزی روزگاری و قبل از آن یلدا فعال بود و توانست مفهوم جایزه ادبی را ارتقا ببخشد. افتخار می‌کنم که در جایزه روزی روزگاری در کنار او حضور داشتم که در نوع خودش جایزه بدیع و استثنایی بود. او معتقد بود جوایز ادبی جدا از کیفیت اثر باید مقبولیت عام نیز داشته باشد و سعی کند مردم را با مطالعه آشتی دهد و این یکی از هدف‌های اصلی جایزه روزی روزگاری بود که آثار برگزیده علاوه بر کیفیت مقبولیت عام هم داشته باشد.
او تاکید کرد: مصاحبه‌ها و گفت‌وگوهای کاشیگر نیز بسیار ارزنده و آموزنده بود. به یاد ندارم که از او برای یک نشست و میزگرد دعوت شود و دست رد بزند. در زمینه‌های متعددی مثل ادبیات مهاجرت، ادبیات عامه پسند و ... در کنار او نشست برگزار کردیم. فعالیت‌های فرهنگی مدیا حقیقتا بدون چشمداشت مالی بود.
دوست قدیمی مدیا کاشیگر درباره جنبه‌های شخصیتی او نیز گفت: مدیا مردمدار بود و دوستان زیادی داشت دوستانی از نسل‌های مختلف و سن‌های مختلف در عین حال که خودش بود می‌توانست با آدم‌هایی با خصوصیت اخلاقی مختلف در سن‌های مختلف گفت‌وگو کند و ارتباط داشته باشد و از ویژگی خود برای فرهنگ نیز خدمت گرفت تا رابط میان نسل‌های مختلف ادب و فرهنگ باشد. هیچ انسانی را ندیدم که به اندازه مدیا بی‌توقع باشد از هیچکس توقع به‌جا هم نداشت و اگر هم از کسی دلخوری پیش آمد سعی می‌کرد حالات روحی شخص را درک کرده تا رفتار او را توجیه کند و رنجش برطرف شود. در طیبعت مدیا رنجش جایی نداشت و زندگی را در صلح می‌خواست.
مهشید نونهالی (مترجم و از دوستان مدیا کاشیگر) نیز در سخنانی کوتاه گفت: نمی‌شد مدیا را شناخت و دوستش نداشت. دغدغه بزرگش جوانان بودند و می‌خواست به رشد آنها در عرصه فرهنگی کمک کند. در نهایت شیرینی و مهربانی گاهی بسیار تند و تیز می‌شد و کار درست را انجام می‌داد.
بابک احمدی نیز از خاطرات خود با مدیا کاشیگر گفت و بیان کرد: از 43 سال پیش به واسطه خواندن شعرهای فارسی و فرانسوی دوستی ما آغاز شد. مدیا یکی از شریف‌ترین، داناترین و از بهترین روشنفکران ادیبان معاصر بود که حقیقتا دیگر تکرار نمی‌شود.
مانی کاشیگر فرزند مدیا کاشیگر نیز گفت: حقیقتا نه در جایگاه سخنرانی هستم و نه شرایط روحی مناسب برای این کار را دارم. تنها می‌خواهم از تمام دوستانی که برای خداحافظی با پدر آمدند، تشکر کنم و کسانی که هم نیامدند باز هم برای ما عزیز هستند. امروز فهمیدم آنچه که از پدرم می‌شناختم خیلی محدود بود و شخصیت بزرگتری از آنچه که در ذهن من حک شده دارد.
او ادامه داد: سال 77 یک نوجوان بودم و برای اولین بار گریه پدرم را دیدم که می‌گفت هر چند ماه یک بار دوستانم را از دست می‌دهم و به شدت از مرگ پوینده متاثر شده بود. متاسفانه بزرگان همه ما را ترک کردند و تنها گذاشتند و ما فقط آنها را بدرقه می‌کنیم. چند ماه پیش که به اتفاق پدر به خانه مصطفی اسلامیه رفته بودیم گفتم مصطفی اسلامیه نمرده حالا چگونه قبول کنم که پدر من نیز از پیش ما رفته است.
سپس حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی بر پیکر مدیا کاشیگر نماز خواند.
