آخرین نمایشگاه بابک اطمینانی در بنیاد لاجوردی+فیلم

به گزارش خبرنگار ایلنا، بابک اطمینانی نقاشی است که کار و زندگی‌اش در نقاطِ مشترکی یکدیگر را قطع می‌کنند. او همان‌طور که خودش نیز بارها اشاره کرده، هم در زندگی و هم در کار هنری از نقطه‌های تعیین‌کننده‌ای آغاز کرده؛ به‌گونه‌ای که هر آغازی تبدیل به «اتفاقی» در زندگی‌اش شده است. مثلاً او از زمانی یاد می‌کند که: «روزی، یک تکه رنگ از روی پالتم به روی زمین خیس افتاد. ولی من انگار برای اولین بار با آن مواجه شده بودم. فعل و انفعالاتی که آن اتفاق به وجود آورد، ناگهان معنای دیگری را در ذهنم پدیدار کرد». همین اتفاق، شیوه و روش کاریِ ۲۴ سالِ اخیر اطمینانی را شکل داد و او را به گرایشی از طبیعت‌ کشاند که کارهای انتزاعیِ امروزش مثالی از آن‌هاست.

این اتفاق‌های پی‌درپی همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، در زندگی یا به عبارتی روایت خودِ او از زندگی‌اش نیز پیداست: دوره دبیرستان را در ایران می‌گذارند و برای تحصیلات مقدماتی پزشکی در سال ۱۳۵۴ به انگلستان می‌رود. بعد از دو سال متوجه می‌شود که به پزشکی علاقه چندانی ندارد. ترک تحصیل می‌کند و مشغول به کار می‌شود تا این‌که یک مشاهده در سن ۲۸ سالگی او را به سمت نقاشی سوق می‌دهد. این اتفاق در اثرِ نگاهی دیگرگونه به طبیعت در او به وجود می‌آید: او چهارفصل را در یک درخت می‌بیند.

حال این روایت‌ها منطبق به واقعیت هستند یا زاییده‌ی ذهن هنرمند؛ مهم نیست. مهم آن است که سرنخ‌هایی از حادث‌شدنِ اتفاق و حادثه در زندگی اطمینانی، مجموعِ حیات فردی- اجتماعی و هنریِ او را در یک راستا با هم قرار می‌دهد. او در فعالیتِ هنری‌اش نیز در سبکی دست به خلقِ اثر می‌زند که «نقاشی کُنِشی» نام دارد. در نقاشی کنشی نیز «اتفاق» وجهِ شاخصِ خلق اثر محسوب می‌شود.

کمی پس از این «اتفاقِ» اخیر بود که اطمینانی، وارد کالج هنرهای کالیفرنیا شد و دوره لیسانس خود را آغاز کرد. دوره لیسانس او تحت تأثیر هنر فیگوراتیو و دوره فوق لیسانسش با کارهای آبستره گذشت. آثاری که در دوره‌ی فوق‌لیسانسش کار می‌کند مجموعه آثاری است با نامِ «تم‌های فارسی» که همان‌طور که خود می‌گوید چون شیفته‌ی پدیده‌های بصری در سنت تصویریِ ایران بوده، قصد داشته این پدیده‌های بصری را به شکل جدیدی در آثارش بیان کند. این هنرمند، پس از آن‌ که تِز فوق لیسانسش را می‌نویسد، در بهمن سال ۱۳۷۰ به ایران بازمی‌گردد.

از این تاریخ به بعد، او چهار دوره مختلف را در زمینه نقاشی آبستره تجربه می‌کند که حاصل این دوره‌ها به ترتیب مجموعه‌های منظومه‌ها، آفرینش‌ها، خاکستری‌ها و گستره‌های اُرگانیک است.

جهانِ آثار اطمینانی، تا افق‌های منظومه‌ای و کهکشانی گسترده می‌شود و طبیعت گویی با یک واسطه، آن هم از موضعی بالا که تن به تأویل‌های سرراست و دم‌ِ‌دستی نمی‌دهد با آدمی همراه می‌شود. اینجاست که مفهومِ فضا در آثار او، بر هر مفهومِ دیگری بیشتر به چشم می‌آید؛ چراکه این آثار بعضاً در مرحله‌ی بسترسازی و ایجادِ یک فضایِ تخت برای تاش‌های بعدی روی بوم‌های بزرگ متوقف می‌مانند. این آثار انتزاعی، گاهی مانندِ عکسی هوایی، و گاهی شبیهِ فضاهای منظومه‌ای و کهکشانی نمود پیدا می‌‌کنند.

در نمایشگاه مروری بر آثار بابک اطمینانی که در بنیاد لاجوردی برگزار است، کتابی از هنرمند رونمایی شد. نمایشگاه اطمینانی و این کتاب از چیدمان واحدی برخوردارند. کتاب و نمایشگاه هر دو بر پایه‌ی بیوگرافی هنرمند استوار شده است. این کتاب در ۲۲۰ صفحه ارائه شده و شامل یک بیوگرافی روزشمار، متن ناشر و دو متن از مهرداد عمرانی و مونا زهتابچی است. روندِ کتاب، براساسِ اولین کارها تا آثار آخرین نمایشگاه ترتیب داده شده، و خود نمایشگاه هم ترکیبی از متن و تصویر است. ۲۷ اثر اصل و ۲۰ تصویر از آثارِ مجموعه‌داران خارجی در این نمایشگاه ارائه شده.

نمایشگاه نیز، مجموعه‌ای از آثار هنرمند از ۲۸ سالگی تا سال‌های کنونی است. مجموعه‌ای از طراحی‌ها و نقاشی‌های آکادمیک، طراحی‌ها و نقاشی‌های فیگوراتیو، پوسترها و نقاشی‌های ۴ مجموعه، یعنی‌ منظومه‌ها، آفرینش‌ها، خاکستری‌ها و گستره‌های ارگانیک است. ضمن این‌که دو اثر هم از آثاری که خود هنرمند به آن‌ها میان‌دوره‌ای می‌گوید در این نمایشگاه حضور دارند.

در زیر می‌توانید فیلم اختصاصیِ ایلنا را از نمایشگاه «بابک اطمینانی؛ مروری بر آثار» مشاهده کنید.