خون فرکی پای قهرمانی فولاد / از سر شکستگی تا سربلندی

شاید کمتر کسی انتظار داشت سر مربی که در دیدار هفته هفتم لیگ دوازدهم مقابل پرسپولیس با پرتاب سنگ تماشاگرنماها پیشانی‌اش شکست، یک‌سال بعد جام قهرمانی لیگ برتر را بالای سر بگیرد و سربلند شود.

به گزارش خبرنگار ایلنا، حسین فرکی مربی با اخلاق، صبور و آرام فولاد خوزستان اولین مربی ایرانی بود که فولاد را با شایستگی بر بام فوتبال ایران نشاند و ثابت کرد می‌توان با تکیه بر بنزین سبزجوانی و پشتوانه حمایتی مجموعه‌ای ساخت که فوتبال ایران را تحت تاثیر قرار دهد.

فرکی، که تنها چهره فوتبالی است که دو جام جهانی را به عنوان بازیکن و مربی تجربه کرده با بهره‌گیری از مکتب سازنده فوتبال پاس از بازیکنان بومی فولاد تیمی ساخت که سخت جنگید و تا قهرمانی دست از تلاش برنداشت. دستیار برانکو ایوانکوویچ در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان با تجربه چندین ساله در تیم ملی فوتبال ایران و تیم‌ باشگاهی نفت به خوبی تجربیاتش را به بازیکنان جوان فولاد منتقل کرد و انگیزه جوانی آنها را برای رسیدن به اهداف بلند باشگاه جهت داد.

فرکی ۲۸ اردیبهشت‌ماه سال ۹۱ جایگزین مجید جلالی دیگر مربی اخلاق‌گرای فوتبال کشور در تیم فولاد شد تا عیار خود را در مجموعه‌ای کاملا جوان اما سازمان یافته و منسجم به بوته آزمایش بگذارد. فولاد با بهره‌گیری از محصولات آکادمی فوتبالش و با هدایت حسین فرکی گام در لیگ دوازدهم گذاشت و از همان ابتدا نشان داد تیمش پتانسیلی دارد که می‌توانند در فوتبال ایران بزرگی کند.

در روزهای خوب فولاد و فرکی یک اتفاق تلخ این مربی متین و صبور را به تیتر اول روزنامه‌ها و رسانه‌ها تبدیل کرد. پرتاب سنگ تماشاگرنمایی سر فرکی را در بازی با پرسپولیس شکست! آن روز فرکی این سر شکستگی نا اهلان فوتبال را با صبر و بردباری مثال‌زدنی‌اش تحمل کرد تا در لیگ سیزدهم با قهرمانی سربلند شود و سر به آسمان فوتبال ایران بساید.

مربی ۵۷ ساله فولاد در نخستین فصل حضورش در این باشگاه با کارنامه‌ای قابل قبول به کار خود پایان داد و با عنوان چهارمی فصل دوازدهم را سپری کرد. او می‌دانست مجموعه‌ای جوان در اختیار دارد و باور اینکه آنها می‌توانند در فوتبال ایران پیشتازی کنند نیاز به زمان و خوباوری دارد. صبری که مدیران فولاد باید پای آن می‌ایستادند و پا پس نمی‌گذاشتند.

حمایت‌های مجموعه باشگاه فولاد با انتخاب سیف‌اله دهکردی که خود مدیری از جنس فوتبال بود به عنوان مدیر عامل فولاد اتفاق مثبتی را رقم زد که فولاد را در مسیر پیشرفت بهتر قرار داد. ثبات کادر فنی و اعتماد به مربی که شایستگی‌های فنی‌اش را پیش از این ثابت کرده بود، خود باوری و اعتماد به نفس را به کادر فنی فولاد تزریق کرد تا این مجموعه شخصیت تیمی را بازیکنان فولاد منتقل کنند.

در کنار تمامی این ویژگی‌ها فولاد یک حامی ویژه و همیشگی دیگر هم در کنار خود داشت؛ تماشاگران متعصب و خونگرم که به بازیکنان انگیزه می‌دادند تا در شرایط دشوار سختی‌ها را تحمل کنند و دست از تلاش برندارند. اینگونه بود که مهاجم سال‌های دور پرسپولیس با بهره‌گیری از جوانانی که حالا تجربه یک فصل لیگ برتر را کسب کرده بودند تیمی ساخت که دیگر امتیاز گرفتن از آن آسان نبود. او با اتکا به همین سرمایه جوانی اهواز را به دژی مستحکم و شکست‌ناپذیر تبدیل کرد و گام در راهی گذاشت که ورود به عرصه بزرگان لیگ بود.

فولاد با سرمایه جوانی و اتکا به بنزین سبز آکادمی فولاد در نیم فصل اول در جمع مدعیان بود، اما کسی فکر قهرمانی این تیم را نمی‌کرد. فرکی با هوشمندی و درایت نقاط ضعف تیمش را در نیم فصل مسابقات ترمیم کرد و با جذب بازیکنانی نظیر سوشا مکانی(دروازه بان)، غلامرضا رضایی و بازگرداندن آرش افشین تیمش را کامل کرد تا با ترکیبی همگون، هماهنگ، تاکتیک‌پذیر و نمایشی خیره‌کننده فوتبال ایران را به تحسین وادارد.

فولاد این همه را باید مدیون " فرکی "، مرد آرام و صبور و بی‌حاشیه خود باشد که در سخت‌ترین شرایط تیمش را با اعتماد به نفسی مثال‌زدنی و با کمترین تنش در مسیر قهرمانی پیش برد و در نهایت بر بام فوتبال ایران نشاند تا برگ زرین دیگری بر تاریخ افتخارات فوتبال خوزستان و سوابق مربیگری‌اش بیافزاید.