جا برای مربی «همیشه حاضر» باز شد؛
خاکپور هم امید را تنها گذاشت / افاضلی، مرد اول و آخر امید‌های ایران!
خاکپور با نوشتن نامه‌ای رسمی از تیم ملی امید کناره‌گیری کرد تا هومن افاضلی که همیشه یک‌پای هدایت تیم ملی امید بوده، به مرد اول و آخر نیمکت امیدها تبدیل شود و به اصطلاح جا برای او باز شود.
محمد خاکپور هم دست به قلم شد و با نوشتن نامه وداع تیم ملی امید را تنها گذاشت.
به گزارش ایلنا، محمد خاکپور با نوشتن نامه‌ای رسمی از تیم ملی امید کناره‌گیری کرد تا هومن افاضلی که همیشه یک‌پای هدایت تیم ملی امید بوده، به مرد اول و آخر نیمکت امیدها تبدیل شود و به اصطلاح جا برای او باز شود.
متن کامل نامه را به این شرح است:
توکل علی الله و کفی بالله وکیلا
آنهایی که مرا می‌شناسند ازعدم وابستگی من به فوتبال و بی‌علاقگی من به حضور و فعالیت در این عرصه آگاهی داشته و می‌دانند همیشه از سیستم حاکم به فوتبال کشور ناراضی و حضور برخی افراد در مسندهای مختلف‌فوتبالی را خیانت به فوتبال و جوانان کشور می‌دانسته و می‌دانم. معذالک حضور حبیب کاشانی دوست بیست و چند ساله من و نیت او برای خدمت به جوانان و خوشحالی مردم موجب شد با تمام مشغله‌کاری و مشکلات‌زندگی شخصی‌خود برای کمک به تیم المپیک جمهوری اسلامی ایران بدون چشمداشت مالی و دریافت‌حکم و پست و مقام با او همراه شده تا با لطف‌خداوند بتوانم کمک‌کوچکی به‌جوانان کشورم کنم.
در ادامه این نامه آمده است: از هشتم آبان‌ماه تا به امروز که به آقای‌کاشانی دست‌یاری دادم حتی یک بار مصاحبه نکردم زیرا هدفم کمک‌کردن بود نه مطرح‌کردن خویش و نه تبلیغات!! وقتی نام من به عنوان گزینه مطرح شد و بلافاصله استعفای آقای کاشانی را دیدم باز هم دلیلی برای مصاحبه ندیدم، زیرا بدون حرف و حدیثبا حاج‌حبیب آمده بودم و بدون‌حرف و حدیثهم با او رفتم. تا به امروز با فدراسیون‌فوتبال و عوامل آن هیچ ارتباطی نداشته و ندارم و نمی‌دانم چگونه به خود اجازه می‌دهند برای من تعیین تکلیف کرده و نامم را کنار عوامل‌خود بگذارند! و بگویند کماکان به کارشان در تیم امید ادامه می‌دهند!! همانطور که گفتم دلیلم برای آمدن، حبیب کاشانی بود و طبیعتا وقتی ایشان کناره‌گیری کردند دیگر بودن من دلیلی نداشته و ندارد. لذا از اساتید محترم کمیته فنی و نایب رئیس معظم خواهش دارم نام مرا هیچ‌جا و به هیچ عنوان مطرح نکرده و همچنان با توجه به اولویت اصلی‌شان که همان منافع‌شخصی است و نه منافع‌ملی تصمیم‌گیری نمایند. آرزویم موفقیت و سربلندی کشور عزیزمان ایران است و دعاگوی جوانان عزیزمان هستم.
