اجرای بدون وحدت ارکستر عراق در تالار وحدت

ارکستر سمفونی عراق اجرای ضعیف و بدون وحدت خود را درحالی روی صحنه آورد که تنها ۵۰ بلیت فروخته بود و با وجود دعوت مهمانان بسیار، همکف تالار وحدت هم پر نشده بود.

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ ارکستر سمفونی عراق شب گذشته ۳۰ بهمن درحالی روی صحنه رفت که تا ۳ ساعت قبل از اجرا تنها ۵۰ بلیت از طریق سایت ایران کنسرت به فروش رفته بود. درواقع ارکستر ۵۵ نفری عراق، حتی کمتر از تعداد اعضای خود بلیت فروخت. در چنین شرایطی مسئولین تالار راه ورودی بالکن‌هاا را هم بستند و حتی به خبرنگاران هم اجازه‌ی حضور در جایگاه ویژه را ندادند، تا به این ترتیب همکف وحدت پر شود. اما در نهایت جالب اینجاست که با دعوت مهمانان بسیار و بستن بالکن‌ها هم، بخشی قابل توجهی از صندلی‌های همکف همچنان خالی بود.

اما درباره اجرای این ارکستر باید گفت: در شرایطی که ارکستر سمفونی عراق از میان بمب، موشک و داعشی‌ها به ایران آمده است، طبیعتا هر اجرایی توسط آن‌ها باید قابل ستایش باشد اما به راستی تالار وحدت جای چنین ارکستریست؟ ارکستری که ساده‌ترین رپرتوار ممکن را روی صحنه آورد و حتی در اجرای آن هم با مشکل رو به رو شد؛ به چه دلیلی به ایران آمده است؟

در نشست خبری جشنواره موسیقی فجر، پیروز ارجمند(مدیرکل دفتر موسیقی ارشاد) درباره علت‌های نیامدن گروه‌های بزرگ به ایران چند مسئله را مطرح کرد. چندی از این موانع، مشکلات مالی، بک استیج نامناسب، درخواست‌های عجیب گروه‌ها مثل انتخاب کردن برند آب معدنی و… بود. در چنین شرایطی که مسئولین جشنواره با مشکلات مالی بسیاری رو به رو هستند، آوردن یک ارکستر ۵۵ نفره چه هزینه‌هایی به همراه دارد؟ حتی اگر دستمزد زیادی هم دریافت نکرده باشند، تنها خرید بلیت برای این ارکستر و اسکان آن‌ها در تهران، مبلغ قابل توجهی‌ست.

درباره علت حضور این ارکستر پیش‌تر گفته شده بود که به دلیل روابط سیاسی میان ایران و عراق، این ارکستر به ایران آمده است. آیا بهتر نبود این اتفاق سیاسی در بخشی خارج از بزرگتری رویداد موسیقایی کشور رخ دهد؟ در شرایطی که ارکستر ملی و سمفونیک ایران به دلیل مشکلات مالی تعطیل است؛ آیا لازم است ارکستر عراق به ایران بیاید؟

اما رپرتوار اجرایی ارکستر در بخش اول شامل اورتور ازدواج فیگارو از موتسارت، Hungrian dance شماره ۱ از برامس، مارش اسلاوونیک از چایکوفسکی و love song از چکناواریان می‌شد. ارکستر عراق در اجرای چنین رپرتوار ساده‌ای هم با مشکل مواجه شد.

Slavonic march که برای قربانیان جنگ ترکیه و صربستان توسط چایکوفسکی ساخته شده بود، نیاز به یک اجرای پرشور، هماهنگ و قوی توسط ارکستر را داشت اما در اجرای این مارش، ارکستر عراق یک فاجعه بود. عدم رعایت تناسب بین صدای بخش‌های مختلف و عدم رعایت نوانس در اجرا باعثشده بود اجرایی چند‌پاره و بدون وحدت شنیده شود. این مسائل در طول اجرا ارکستر سمفونی عراق وجود داشت. رهبری بخش اول به عهده آرش امینی، رهبر ارکستر و ویولنیست ایرانی بود.

در بخش دوم مشکلات ارکستر عراق چندین برابر شد. در این بخش که رهبری آن به عهده محمد امین عزت بود، نوازندگان حتی به رهبر هم نگاه نمی‌کردند. ارکستر بخش قابل توجهی از اجرا را خارج نواخت و حتی با مشکلاتی نظیر عدم رعایت تمپو و هماهنگی مواجه بود.

در بخش دوم اجرا قطعاتی چون: Hungrian rhapsody شماره ۲ از فرنتس لیست، ایام زمان از محمد امین عزت برای ارکستر و عود، A day on a bare mountain از Modest mussorgsky و Tuscaloosa tango از Daniei leo simpson اجرا شد.