تیم ایده آل اریک کانتونا: چه کسی قلب پادشاه را شکست؟

به گزارش ایلنا و به نقل از فورفورتو، در سال 2006؛ ما این شانس را داشتیم که با اریک کانتونا، اسطوره منچستریونایتد بنشینیم و از او بپرسیم که چه بازیکنانی را برای ترکیب ایده آل خود انتخاب می‌کند - ارزش این را دارد که در کنارش بمانیم تا سرمربی را هم ببینیم...

دروازه بان: رنه هیگویتا

"بله، او حقه بازی می کرد، اما او همچنین دروازه بان بزرگی بود. من عاشق انرژی، هیجان و میل او به ریسک بودم. او اشتباه می کرد، اما روحیه ای واقعی برای بازی داشت. مثل اسکورپیون مقابل انگلیس بود، اینطور نیست؟ او گلی نخورد و این تنها چیزی است که اهمیت دارد."

دفاع راست: جونیور

او یک بازیکن قوی بود، یک مرد واقعی. او از جام جهانی 1982 نقش بزرگی را در تیم بزرگ برزیل ایفا کرد - برخی می گویند بهترین تیمی که تا به حال این مسابقات را نبرده است. او می توانست دفاع کند، اما می توانست در حمله بسیار خوب عمل کند. من از طرز بازی او خوشم آمد. به نظر می رسید او همیشه از فوتبال خود لذت می برد."

دفاع مرکزی: فرانتس بکن باوئر

"او یک رهبر مردان بود، یک مرد مسلط که می‌توانست توپ را با ظرافت و مهارت بیرون بیاورد. اما من این را به شما می‌گویم: او قلب من را شکست. به عنوان یک کودک هشت ساله، فینال جام جهانی 1974 را بین تماشا کردم. من و آلمان و هلند از هلندی‌ها حمایت می‌کردیم. وقتی آنها باختند چشمانم گریه می‌کرد. خیلی ناراحت بودم، اما اکنون همه چیز را در مورد درخشش قیصر می‌دانم."

دفاع چپ: جاچینتو فاکتی

"شما باید یک مدافع ایتالیایی داشته باشید و هیچ کس بهتر از فاچتی وجود نداشت. من خیلی جوان بودم که نمی توانستم بازی او را زنده ببینم، اما نکات برجسته اواخر دهه 60 را دیدم و فوراً از او خوشم آمد. او بازیکنی نجیب و سخت بود. او به عنوان یک مدافع کناری نیز گل های زیادی به ثمر رساند."

هافبک مرکزی: روی کین

"آیا باید بگویم چرا؟ او در خط میانی بهترین بود؛ او می توانست در همه جا بازی کند. او می توانست نقش نگهدارنده و هافبک دفاعی را بازی کند، اما ناگهان می توانست به جلو بپرد و گل بزند. او در نحوه بازی خود بسیار باهوش بود. اجازه دهید به شما بگویم: احساس خوبی داشتم که او را برای چهار فصل پشت سر داشتم. او توپ را می برد و سپس آن را به من می داد. و چه شخصیتی! او تیم من را رهبری می کند و به آنها الهام می دهد."

هافبک راست: کارلوس والدراما

"بسیاری از مردم فقط موهای او را به یاد می آورند، اما او یک فوتبالیست فوق العاده بود. ما در مون پلیه با هم بازی کردیم و این یک لذت مطلق بود. او مردی خجالتی و ساکت است اما شخصیت قوی هم دارد. از نظر فیزیکی او عالی نبود اما او دیدی بی نظیر داشت و می توانست توپ را به جایی که می خواست برساند. او بازیکن بسیار سخاوتمندی بود، او هرگز به خودش فکر نمی کرد."

هافبک چپ: دیگو مارادونا

"بعضی ها می گویند پله بهترین بازیکن تمام دوران بوده اما برای من نه. مارادونا همیشه بهترین خواهد بود. او در سال 1986 قهرمان جام جهانی شد، در سال 1990 در فینال به سختی شکست خورد. تفاوت اساسی با پله این است که مارادونا توسط بازیکنان بزرگ احاطه نشده بود، او باید خودش تیم را حمل می کرد."

جناح راست: گارینچا

"متاسفانه من فقط چند نقش برجسته از او را در بازی دیده ام، اما او همان بازیکنی است که من در تیمم می خواهم. او یک فوتبالیست کامل بود. نحوه صحبت و نوشتن مردم در مورد او مرا به سمت او جذب کرد. اگر او امروز بازی می کرد، یکی از بهترین های جهان می شد. او مهارت زیادی داشت."

جناح چپ: یوهان کرایف

"من در دهه 70 هلندی ها را دوست داشتم، آنها مرا هیجان زده می کردند و کرایف بهترین بود. او قهرمان دوران کودکی من بود؛ پوستری از او روی دیوار اتاق خوابم داشتم. او یک خالق بود. او در قلب تیم یک مهره انقلابی بود. آژاکس فوتبال را تغییر داد و او رهبر همه چیز بود. اگر می خواست می توانست بهترین بازیکن در هر پستی در زمین باشد."

مهاجم: ماریو کمپس

"کمپس به خاطر کمک به قهرمانی در جام جهانی با آرژانتین در سال 1978 به یاد می‌آید، اما او همچنین برای والنسیا در اسپانیا فوق‌العاده بود. او می‌توانست گل بزند، و مهمتر از همه، او این کار را با ظرافت انجام داد. او بلندقامت بود و در بازی خوب بود."

مهاجم: جورج بست

"او روحیه ای آزاد داشت و چنین کاریزمایی داشت. با جورج و بقیه این بازیکنان، مطمئنم که در اتوبوس تیم لذت زیادی خواهیم داشت! او زندگی را دوست داشت، اما وقتی نوبت به بازی می رسید همیشه تمرکز داشت. او همه چیزش را برای بردن داد. بله، او اولدترافورد را زود ترک کرد، اما از سنین پایین شروع کرد و خاطرات بسیار خوبی از خود به یادگار گذاشت."

سرمربی: اریک کانتونا

"در نظر داشتم کرایف را به عنوان یک بازیکن-سرمربی انتخاب کنم زیرا مغز تاکتیکی او را دوست داشتم. او همیشه فکر می کرد، همیشه می خواست بازیکنانش را بهبود بخشد. من می دانم که تیم هایش چه کاری می توانند انجام دهند همانطور که من از روی سکوها شاهد شکست تیم بارسلونا برابر یونایتد در سال 1994 بودم اما بعد فکر کردم، "من تیم را انتخاب کردم، پس باید آنها را مدیریت کنم". من دوست دارم هدایت این تیم را بر عهده بگیرم."