غروب کاراته‌ایران در سرزمین آفتاب‌تابان/آقایان؛ این‌بار چه کسی مقصر است؟!

به گزارش ایلنا، در حالیکه مسئولان‌فدراسیون و کادر فنی تیم‌ملی کاراته از تکرار عنوان قهرمانی تیم ملی در رقابت‌های قهرمانی آسیا صحبت می‌کردند، یکی از ضعیف‌ترین نتایج کاراته‌ایران در 14 سال اخیر ایران در سرزمین‌سامورایی‌ها بدست آمد.

فدراسیون‌کاراته که این چند وقت اخیر انواع و اقسام حاشیه‌ها را پشت سر گذاشت، حالا به شکست در زمینه‌های مختلف عادت کرده و با کسب نتایج ضعیف در قهرمانی آسیا یک بار دیگر نشان داد استاد عملکرد پر انتقاد است.

رییس فدراسیون  که چند ماه گذشته با انجام تغییرات پی‌در‌پی در تمام زمینه‌ها خواستار تحول در مسیر کاراته بود به جای مسیر صعود در سرزمین سامورایی‌ها شاهد نزول عجیبی بود تا هم کرسی آسیایی کاراته را برباد رفته ببیند و هم چشم به شکست‌های متنوع کاراته‌کاران ایران بدوزد تا حتی از حولی سکوی قهرمانی هم عبور نکرده باشیم.

چشم‌بادامی‌ها کار را برای کاراته‌ایران به جایی رساندند که عنوان قهرمانی که با 7 طلا  بدست آمده بود با کسب 2 طلا در تاتامی آسیایی بر باد رفت تا اندوهی فراوان اردوی تیم ملی و هواداران کاراته را فرا بگیرد که چه بر سر کاراته‌ایران آمد تا سوای قهرمانی به دلخوش بودن به تک مدال‌ها بدل شود؟!

شاید بد نباشد نگاهی به عملکرد ضعیف کاراته تا پیش از مسابقات آسیایی امسال بیندازیم:

مسابقات سال2001(مالزی)؛ تیم کاراته کشورمان با کسب یک مدال طلا با سرمربیگری علیرضا احسانی(درحالیکه در آن زمان تنها تیم آقایان در رقابت‌های قهرمانی آسیا شرکت می‌کرد) عملکرد بسیار ضعیفی داشت اما بعد از گذشت 14 سال از آن روز در سایه تصمیمات عجیب و غریب مسندنشینان فدراسیون، خاطرات سال 2001 این‌بار در سرزمین آفتاب‌تابان برای ما تداعی شد.

تیم کاراته‌ایران که دوره‌گذشته در مسابقات قهرمانی آسیا امارات با کسب 7 مدال طلا(حمیده عباسعلی، مجید حسن‌نیا، هامون درفشی‌پور، بهمن عسگری، سجاد گنج‌زاده و کومیته تیمی مردان و زنان) با اقتدار قهرمان شده بود این‌بار در اکثر اوزان با افت مواجه شد تا ثابت شود هیچ تیمی بدون برنامه‌ریزی راه به جایی نمی‌برد.

نتایج ضعیف امسال کاروان کاراته ایران باعث شد دل دوستداران این رشته برای تیمی که با قهرمانی آسیا شروع کرد، 3 مدال طلا در بازی‌های آسیایی اینچئون  گرفت و با کسب مقام قهرمانی کومیته‌تیمی در جهان موفقیت خود را تکمیل کرد، تنگ بشود.

دل‌تنگ برای تیمی که رهنما، هروی و روحانی درست کرده بودند. دلمان تنگ می‌شود برای تیمی که در دو بخش کومیته تیمی مردان و زنان قهرمان آسیا بود.

دل‌مان تنگ می‌شود برای تیمی که تنها به خاطر شهرت و آوازه ژاپن در بخش کاتای‌تیمی فینال را به آنها باخت و نایب‌قهرمان شد. و به تمام این‌ها باید دلتنگی برای کرسی‌آسیایی را نیز اضافه کنیم.

روشن است کرسی آسیایی کاراته با یک لجبازی ساده از بین رفت تا حداقل برای 4 سال این سمت آسیایی را نیز فراموش کنیم و برای آن هم دلتنگ شویم. به راستی چه بر سر کاراته ایران آمد؟!

وقتی رییس‌فدراسیون قبل از انتخابات کنفدراسیون‌‌آسیا اعلام می‌کند رابطه خوبی با "اسپینوز" رییس فدراسیون‌جهانی‌کاراته دارد و بعد از انتخاب نشدن می‌گوید چون «بله قربان‌گو نبودم رای نیاوردم»؛ دیگر چه انتظاری از کاراته ایران می‌توان داشت؟!

هنگامی که آقایان در فاصله چند هفته تا شروع مسابقات قهرمانی آسیا  مدیر فنی تیم‌مای ملی را برکنار می‌کنند؛ با استعفای دسته‌جمعی کادر فنی موافقت می‌کنند و هر کس که لب به انتقاد می‌گشاید را دور خود جمع می‌کنند، نتیجه همین شکست پر معنی در ژاپن می‌شود.

به هر حال این نتایج ناامید کننده از تیم کاراته کشورمان در مسابقات قهرمانی آسیا ژاپن حاصل اشتباهات سریالی فرد نخست مسند کاراته است. امیدواریم مسئولان فدراسیون برای این نتایج بسیار ضعیف در قهرمانی‌آسیا پاسخ قانع کننده‌ای داشته باشند و دیگر دنبال پرتغال‌فروش نباشند...