رمال ها نگذاشتند در فوتبال بمانم/ جلالی و ویسی را نمی بخشم/ هنوز حسرت دربی را می خورم/ عزت و ذلت دست خداست!

سید مهدی سید صالحی پس از خداحافظی از فوتبال در گفت و گو با خبرنگار ایلنا اظهار داشت: ورد زبان من این بوده و هست. عزت و ذلت دست خدا است. هیچ وقت از آبروی خودم پایین نیامدم. از لیگ یک پیشنهاد داشتم اما ترجیح دادم دیگر در این فوتبال به عنوان بازیکن حضور نداشته باشم.

وی در ادامه افزود: جا دارد همین جا از مربیان خودم مخصوصا فرهاد کاظمی تشکر کنم که در سپاهان مرا به بازی گرفت. از هواداران خوب این تیم تشکر می کنم. من با پیراهن سپاهان اقای گل آسیا شدم. جزو 6 بازیکن برتر آسیا بودم. اصغر مدیر روستا هم موفق شد من را به فوتبال برگرداند.

 مهاجم اسبق سرخابی های پایتخت خاطرنشان کرد: از تماشاگران استقلال به صورت ویژه تشکر می کردم. مصدومیت های زیادی را پشت سر گذاشتم. روزهای به یاد ماندنی را در کنار فرهاد مجیدی و آرش برهانی داشتم. هنوز حسرت گل نزدن در دربی و آن دروازه خالی را می خورم. از تماشاگران تراکتور هم تشکر می کنم. بزرگترین اشتباهم رفتن از این تیم بود. پرسپولیسی ها هم در حق من خوبی های زیادی کردند و فصل موفقی را پشت سر گذاشتم. هر کسی اگر از من بدی دیده حلال کند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا کسی هست که او را نبخشد گفت: من دو نفر را نمی بخشم. مجید جلالی و عبدالله ویسی. نباید به سایپا می رفتم. جلالی به من گفت تو بازیکن بزرگی هستی اما نمی توانم به تو میدان بدهم. هنوز نتوانستم این حرف را هضم کنم. عبدالله ویسی را رفاقتی همراهی کردم. 8 گل زدم و اجازه ندادم تیم به لیگ یک سقوط کند. از او معرفت ندیدم و هر دو را به آن بالایی واگذاری می کنم.

سید صالحی در پایان گفت: قول می دهم به زودی به عنوان مربی بازگردم. فوتبال پاک را نشان می دهم. در زمان بازیکری زورم به رمال ها نرسید اما در مربیگری نشان می دهم. افتخارم این است که در 4 تیم بزرگ ایران بازی کردم.