داشته‌های پرسپولیس مقابل الهلال چه بود؟
پاسخ به سوال برانکو در مورد ترکیب تیمش
سرمربی پرسپولیس در صحبت‌های خود از دست‌های بسته‌اش برای چینش ترکیب مقابل الهلال گفت.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، پرسپولیس در شبی فراموش نشدنی در ابوظبی و در مسیر رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا هفته گذشته به مصاف الهلال عربستان رفت و با نتیجه سنگین 4 بر صفر بازی را واگذار کرد.
طبیعتاً چنین شکست پر گلی انگشت اتهام را به سوی سرمربی و تاکتیک‌هایش می‌برد ولی برانکو ایوانکوویچ، با شانه خالی کردن از این انتقادات خصوصاً در مورد چینش ترکیب تیمش در بازی مقابل الهلال، تعداد زیاد غایبان پرسپولیس را مطرح کرد و عنوان کرد ترکیبی جز آنچه که وارد زمین شد وجود نداشت.
در این متن به بررسی ادعای سرمربی پرسپولیس و میزان صحت و سقم آن پرداخته‌ایم:
* 4 غایب کلیدی در بین نفرات پرسپولیس
سید جلال حسینی، کمال کامیابی‌نیا، محمد انصاری و مهدی طارمی شاید کلیدی‌ترین بازیکنان در نقاط مختلف زمین پرسپولیس باشند که نبود یک نفر از آنها در بازی هم می‌تواند ضربه جبران ناپذیری به سرخپوشان بزند. در دربی برگشت فصل گذشته تنها کامیابی‌نیا در پرسپولیس حاضر نبود و میانه میدان به طور کامل در اختیار استقلال قرار داشت و با استفاده از همین نقطه ضعف بود که منصوریان توانست از سد پرسپولیس عبور کند.
سید جلال حسینی هم بدون شک محکم‌ترین و اصلی ترین ستون دفاعی سرخپوشان است که در فصل جدید حضور چندانی در ترکیب تیمش نداشته و نبودش به طور واضح در عملکرد دفاعی این تیم تاثیر منفی گذاشته است.
محمد انصاری، دیگر مدافع چند پسته و کارآمد سرخپوشان است که در غیاب حسینی نقش و مسئولیتی پررنگ‌تری بر دوش او بود ولی غیبت همزمان دو مدافع اصلی یک تیم می‌تواند ضربه مهلکی به خط دفاع و ساختار دفاعی یک تیم وارد کند، دقیقا مشابه آن چیزی که سه‌شنبه قبل در دیدار با الهلال اتفاق افتاد.
و اما شاید مهم‌ترین خلاء سرخپوشان در هیچ کدام از این نقاط نبوده باشد. مهدی طارمی اصلی‌ترین و کلیدی‌ترین مهره پرسپولیس که علاوه بر عملکرد و کارنامه درخشانش در دو فصل گذشته و گل‌های زیادی که برای تیمش زده است، یک وزنه روحی برای سرخپوشان محسوب می‌شود و به همین میزان برای تیم حریف و خط دفاعش رعب‌آور است.
بدون شک در حضور طارمی تیم‌های حریف تمرکز و تجمع بیشتری در خط دفاع دارند و بازی محتاطانه‌تری در دستور کار قرار خواهند داد و از همه مهم‌تر اینکه اعلام محرومیت طارمی در فاصله کمی تا روز بازی هم پرسپولیس را از نظر روحی دچار افت شدیدی کرد و هم فرصت چندانی در اختیار کادرفنی نبود که تیمش را برای بازی بدون او تمرین دهد و آماده بازی کند.
این موارد که مربوط به نداشته‌های پرسپولیس است، تماماً در شکست سنگین سرخپوشان موثر بود ولی داشته‌های پرسپولیس برای این دیدار چه کسانی بودند؟
* همه آنچه که در اختیار برانکو بود
پرسپولیس در دروازه مشکلی نداشت و مثل همیشه بیرانوند حفاظت از سنگر سرخپوشان را در اختیار داشت. چینش خط دفاعی در نبود دو ستون اصلی آن کمی دشوار بود. در دفاع میانی تنها گزینه تخصصی و قابل اطمینان شجاع خلیل‌زاده بود که هنوز بعد از چند ماه با اتمسفر پرسپولیس خو نگرفته است و عملکرد پر فراز و نشیبش در دیدارهای گذشته او نشان می‌دهد به عنوان ستون اصلی خط دفاعی قابل اطمینان نیست و فعلاً در بهترین حالت یک مکمل خوب در دفاع میانی خواهد بود.
برانکو دو گزینه غیر تخصصی برای قرار دادن در دفاع میانی داشت، محسن ربیع‌خواه و حسین ماهینی که با توجه به غیبت کامیابی‌نیا در هافبک دفاعی، نیاز به ربیع‌خواه در آن پست بیشتر احساس می‌شد و سرمربی پرسپولیس چاره‌ای جز استفاده از ماهینی در این سمت میدان نداشت.
انتقال ماهینی به دفاع میانی هم باعث شد در سمت چپ و راست خط دفاعی تقریباً صادق محرمی و شایان مصلح در اختیار برانکو باشند و انتخاب دیگری وجود نداشت. محرمی در فصل جدید تنها سایه‌ای از پدیده درخشان فصل گذشته لیگ برتر است و شایان مصلح هم در دقایق حضورش مقابل سپاهان نشان داده بود هنوز برای تبدیل شدن به یک دفاع چپ مطمئن خیلی کار دارد و حضورش در چنین بازی رسمی و حساسی ریسک بزرگی است.
در خط هافبک هم از عقب که شروع کنیم، در غیاب کامیابی‌نیا، محسن ربیع‌خواه وظیفه جانشینی او را بر عهده گرفت. برانکو در این بازی احمد نوراللهی را هم در اختیار داشت که مدت‌هاست با پرسپولیس تمرین می‌کند ولی کسی از میزان آمادگی او اطلاع نداشت. اگر نوراللهی از شروع مسابقه در زمین حاضر می‌شد، ربیع‌خواه می‌توانست به خط دفاعی برود و ماهینی جای محرمی در پست اصلی خودش مشغول به فعالیت شود و اشتباهات زیادی که مدافع راست جوان سرخپوشان مقابل الهلال مرتکب شد را شاهد نباشیم. در هر صورت دوری طولانی مدت نوراللهی از میادین قدرت ریسک را از برانکو گرفته بود و نتیجه شد چیزی که از 5 نفر عقب زمین (4 مدافع و یک هافبک دفاعی) تقریبا جبر انتخاب محدود دست برانکو را بسته بود.
در چینش 5 نفر جلوی میدان، مسلمان، امیری، احمدزاده و علیپور مثل همیشه در ترکیب حاضر بودند و به بازی در پست اصلی خودشان مشغول بودند و مشکلی در این میان وجود نداشت. تنها تغییر اجباری برانکو که کاملاً قابل پیش‌بینی بود، به میدان رفتن منشا به جای طارمی محروم بود.
برانکو 2 بازیکن طراح هم روی نیمکت داشت که می‌توانست از آنها استفاده کند. بشار رسن عراقی و سیامک نعمتی که اولی پیش از آن نمایش خوبی در ترکیب پرسپولیس داشته بود ولی دومی نتوانسته بود انتظارات را برآورده کند.
تنها تغییری که در 5 نفر جلوی میدان پرسپولیس قابل روی دادن بود، به میدان رفتن بشار رسن به جایی یک نفر از جمع احمد زاده، مسلمان و وحید امیری بود که برانکو ترجیح داد بیش از آنچه که مجبور است به ترکیب ثابتش دست نزند و با بازیکنان اصلی خود وارد زمین شود.
* نیمکت پرسپولیس
بوژیدار رادوشویچ و ابوالفضل درویشوند که به عنوان دروازه‌بان روی نیمکت حضور داشتند و جزو نفرات تعویضی برانکو در این دیدار نبودند. سید‌جلال حسینی هم مصدوم بود و امکان بازی نداشت. با حذف نام این 3 نفر به 4 بازیکن می‌رسیم که روی نیمکت برانکو حضور داشتند و سرمربی پرسپولیس 3 نفر از میان آنها را باید به زمین می‌فرستاد.
سیامک نعمتی، بشار رسن، احمد نوراللهی و احسان علوان‌زاده. این موضوع نشان می‌دهد برانکو حتی در گزینه‌های تعویضی خود هم دست بازی نداشته است و گزینه‌های تعویضش در خلال بازی هم تقریباً به او تحمیل شده بود.
* نتیجه‌گیری
غیبت 4 بازیکن کلیدی و اصلی، استفاده از 2 بازیکن در پست غیر تخصصی و جبر میدان دادن به دو گزینه نا مطمئن در ترکیب پرسپولیس و مشخص بودن گزینه‌های تعویض نشان می‌دهد تا حد زیادی ادعای برانکو درست بوده و او انتخاب‌های زیادی نسبت به آنچه مقابل الهلال به زمین فرستاده نداشته است.
ضمن اینکه تعویض‌های او هم نشان از این داشت که گزینه‌های از ابتدا به میدان آمده، آماده‌ترین‌ها بودند و به جز احمد نوراللهی که حضور یک نیمه‌ای او در زمین با عملکرد خوبش همراه بود و حتی به تیم منتخب هفته لیگ قهرمانان هم راه پیدا کرد، دو گزینه دیگر یعنی رسن و علوان‌زاده عملکرد مطلوبی نداشتند.
