تداوم عملیات نجات ۴۱ کارگر هندی محبوس در تونل نیمه کاره/ کارگران هشدار داده بودند!
مقامات هندی می‌گویند: فرصت زیادی برای رهایی کارگران نیست و عملیات نجات در شمال هند برای رهایی ۴۱ کارگر ساختمانی که نزدیک به دو هفته است در تونل فروریخته گیر افتاده‌اند، در مراحل نهایی باید قرار داشته باشد.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از شبکه الجزیره و روزنامه گاردین، پس از دو هفته از حادثه فروریختن ورودی تونل درحال حفاری در شمال هند، همچنان ۴۱ کارگر راهسازی در این تونل محبوس هستند.
ماشین حفاری مترها دورتر از جایی که ۴۱ کارگر به مدت ۱۴ روز پس از ریزش سقف تونل محبوس شدند، قرار دارند. قرار است ماشین‌های جدید حفاری با رعایت اصول ایمنی کار را به نحوی پیش ببرند تا بتوان کارگران را نجات داد.
فعلا با دوربین‌های فرستاده شده از روزنه گشوده شده میان کارگران محبوس و افراد بیرون، اولین تصاویر زنده از کارگران و فضایی که در آن گرفتار هستند، به دست شبکه الجزیره رسیده است.
یکی از اعضای تیم نجات به روزنامه گاردین انگلستان می‌گوید: امیدواریم تا چند ساعت دیگر ۴۱ کارگری که به مدت دو هفته در تونل شمال هند گیر افتادند، بتوانند هوای آزاد را تنفس کنند.
حدود ۲۰۰ نفر کارگر، مهندس و تکنسین عملیات نجات مشغول فعالیت برای رها شدن این کارگران در محل هستند. منتقدان می‌گویند دولت هندوستان در این پروژه‌ها و بسیاری از فرآیندهای کاری دیگر به مساله حقوق کارگران و ازجمله ایمنی آنان توجه کافی ندارد و در این زمینه‌ها نظارت کافی را به عمل نمی‌آورد.
آمبولانس‌ها و پزشکان در یک بیمارستان موقت برای پذیرایی از کارگران محبوس که از روز ۱۱ نوامبر پس از ریزش سقف تونل در ایالت اوتاراکند هند در پشت دیواری از آوار بتونی و آوار گیر کرده‌اند، در حالت آماده‌باش هستند.
این تونل بخشی از پروژه شاخص نخست وزیر نارندرا مودی برای اتصال برخی مکان‌های پر رفت و آمد هندی‌ها در کشور و بهبود دسترسی به مناطق استراتژیک هم مرز با چین است که راهسازی در این فضا بسیار ضعیف بود. به همین دلیل سرعت بالایی در پیشبرد این پروژه وجود داشته است.
از همان ابتدا، عملیات پیچیده و ظریف نجات مملو از خطرات و تأخیرها بوده است. صبح روز پنجشنبه، دستگاه حفاری به توری آهنی برخورد کرد که نتوانست به آن نفوذ کند و جوشکارها برای حذف آن فراخوانده شدند.
محمود احمد، یکی از مقامات شرکت ملی بزرگراه، گفت: در تمام این مدت، ترس در محل این بود که حفاری ممکن است باعث ایجاد ارتعاشاتی شود که باعث فرو ریختن قسمت دیگری از سقف شود و کارگران محبوس را به کشتن دهد.
در یک مرحله، پس از خرابی‌های مکرر دستگاه حفاری که باعث ایجاد حس ناامیدی شد، تیم نجات به فکر آزمایش روش دیگری افتاد.
آرنولد دیکس، کارشناس تونل زنی استرالیایی که برای پروژه نجات کارگران پای تونل آمده است، گفت: ما تصمیم گرفتیم حفاری را از همه طرف امتحان کنیم و حفاری از انتهای دیگر تونل، از طرفین و حفاری عمودی از پشت بام تونل به پایین تا کارگران را به هر نحوی که راحت‌تر و سریع‌تر است، نجات دهیم. اما این امر مستلزم پاکسازی گسترده درختان و استفاده از ماشین‌آلات سنگین، زمین‌برها و کامیون‌ها برای صاف کردن زمین و ساخت جاده، مسیرها و سکوهایی برای انتقال ماشین حفاری به نقطه مناسب بود. در اواسط هفته تصمیم گرفته شد که به استراتژی اصلی ادامه دهیم، و به صورت افقی در میان آوارها حفاری کنیم و امیدوار باشیم که هیچ شی غیرقابل عبوری در راه نباشد.
هنگامی که دستگاه حفاری به دست کارگران می‌رسد، مرحله بعدی جوشکاری دو بخش آخر یک لوله برای تکمیل ایجاد یک گذرگاه فرار است. پس از این، روند ظریف، بالا کشیدن کارگران بر روی برانکاردهای مجهز به چرخ آغاز می‌شود.
طبق گزارش الجزیره، با پایان یافتن عملیات نجات، پروژه‌های راهسازی ناندرا مودی (نخست وزیر) در منطقه قرار است یک مطالعه زمین‌شناسی درباره شرایط خاک و زمین برای تونل‌سازی انجام شود. مطالعه‌ای که به نظر دیر می‌رسد! زمین‌شناسان و کارشناسان محیط زیست گفته‌اند که دولت با ساختن پروژه‌های زیرساختی عظیم در زمین‌شناسی شکننده کوهپایه هیمالیا با آتش بازی می‌کند. این مناطق از نظر زمین شناختی بی‌ثبات، زلزله‌خیز و پرتحرک است. آن‌ها می‌گویند که سازه‌های سنگی این منطقه، از نظر زمین‌شناسی جوان و سست بوده و دائم در معرض شکسته شدن در سطح پوسته زمین است.
کارشناس گاردین نیز تصریح می‌کند: اقدامات ایمنی در چنین پروژه‌هایی مورد انتقاد قرار گرفته است. بستگان کارگران گفتند که برخی از کارگران از ریزش تکه‌های آوار از پشت بام به کارفرما خبر داده بودند و به خانواده خویش اطلاع داده بودند که از وضعیت سقف تونل به مدیران شکایت کرده‌اند اما هیچ‌کس توجهی نکرده است. کارشناسان تونل گفته‌اند: معمولا وقتی یک تونل ایجاد می‌شود، در کنار آن یک تونل فرار نیز ایجاد می‌شود تا در صورت نیاز کارگران را تخلیه کنند اما این کار باتوجه به سرعت اجرای پروژه و کاهش هزینه‌ها انجام نشد.
مقامات هندی به رسانه‌های جمعی این کشور می‌گویند: تقریبا فرصت زیادی برای رهایی کارگران محبوس شده در تونل نیست و عملیات نجات در شمال هند برای رهایی ۴۱ کارگر ساختمانی که نزدیک به دو هفته است در تونل فروریخته گیر افتاده‌اند، در مراحل نهایی باید قرار داشته باشد.
عطول کاروال، رئیس نیروی ملی واکنش در بلایای طبیعی (NDRF) در هندوستان، روز جمعه به خبرنگاران گفت: پیشرفت به دلیل آسیب دیدن یک دستگاه حفاری به تعویق افتاد. این مردان از ۱۲ نوامبر در منطقه کوهستانی اوتاراکند در زیر زمین به دام افتاده‌اند، زیرا رانش زمین بخشی از تونل ۴.۵ کیلومتری (۲.۸ مایلی) را که در حدود ۲۰۰ متری (۶۵۶ فوت) از ورودی آن کار می‌کردند، فرو ریخت. تلاش‌های نجات برای رسیدن به کارگران در چندین نوبت به دلیل تجهیزات آسیب دیده، ترس از غارها و زمین‌شناسی شکننده منطقه به عقب افتاده است. هیمالیا بسیار شکننده است و جایی نیست که بتوانید به سادگی بروید و یک تونل بگذارید.
