یک فعال صنفی کارگری:
سقوط دستمزدها و صعود حق بیمه ساختمانی‌ها «عادلانه» نیست/لزوم رسیدگی به اوضاع نامناسب کارگران بخش ساختمان
میکائیل صدیقی از افزایش حق بیمه کارگران ساختمان در سال جدید و نامناسب بودن شرایط شغلی این کارگران انتقاد کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، رکود بازار ساخت و ساز در سال‌های اخیر، نرخ بیکاری کارگران ساختمانی را بیشتر از همیشه افزایش داده‌است؛ در این شرایط کارگرانی که «خوش‌شانس» باشند و کاری نصیبشان شود، از آنجا که عرضه‌ی نیروی کار در بخش ساختمان بیشتر از تقاضاست و همچنین دستمزد کارگران این صنف براساس «پیمان‌های دسته‌جمعی» میان کارگر و کارفرما تعیین می‌شود، دستمزد قابل توجهی دریافت نمی‌کنند.
میکائیل صدیقی (رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی مریوان و سروآباد) با انتقاد از وضعیت شغلی کارگران بخش ساختمان می‌گوید: مساله این است که دستمزد کارگران بخش ساختمان، از افزایش مزدی مصوب شورای عالی کار تبعیت نمی‌کند اما وقتی نوبت به «بیمه‌پردازی» می‌رسد باید ما کارگران ساختمانی متناسب با افزایش حداقل مزد، حق بیمه‌ی بیشتری بپردازیم درحالیکه دستمزدمان ثابت است و افزایش نیافته.
صدیقی در توصیف این شرایطی که به قول او «ناعادلانه» است، می‌گوید: «سهم بیمه» که کارگران می‌پردازند، متناسب با افزایش حداقل دستمزد، افزایش پیدا می‌کند؛ برای کارگران ساختمان که دچار انجماد و ثبات مزدی هستند، این افزایشِ سهم بیمه، مشکل‌زاست و باید گفت در بازار راکد ساختمان که این روزها گرفتارش هستیم، بسیاری از کارگران ساختمان، توان پرداخت حق بیمه‌ی افزایش یافته را ندارند.
ماهانه، 96 هزار تومان حق بیمه می‌پردازیم
به گفته او، سهم بیمه‌ی پرداختی کارگران ساختمانی در سال 97، 16 هزار تومان زیاد شده است و کارگرانی که سال گذشته، هشتاد هزار تومان حق بیمه می‌پرداختند، از فروردین ماه باید 96 هزار تومان بپردازند.
صدیقی معتقد است: بیمه کارگران ساختمانی با چالش‌ها و تنگناهای بسیاری مواجه است و این افزایش نامرتبطِ حق بیمه این مشکلات را دوچندان می‌کند.
اشتغال اتباع بیگانه، ساماندهی نشده‌است
بحث دیگری که مطرح است، عدم افزایش دستمزد کارگران ساختمانی و بیکاری شدید آنهاست. صدیقی دو عامل اصلی را در بیکاری کارگران ساختمانی و به تبع آن پایین ماندن دستمزدها دخیل می‌داند: اولین عامل شرایط نامناسب اقتصادی‌ست که باعث رکود ساخت و ساز شده و همین مساله موجب شده که فرصت‌های شغلی در بخش ساختمان به میزان قابل توجهی دچار کاهش شود. عامل بعدی عدم ساماندهی اشتغال اتباع بیگانه است که بی‌حساب و کتاب وارد بازار کارِ بخش ساختمان شده‌اند و فرصت‌های شغلی کارگران ایرانی را تصاحب کرده‌اند.
به اعتقاد او؛ اشتغال بخش ساختمان نیازمند بذل توجه و رسیدگی جدی‌ست؛ وگرنه بحران‌های اشتغال در این بخش، از این هم حادتر خواهد شد.
در بخش ساختمان عرضه از تقاضا بیشتر است
صدیقی، پایین بودن دستمزدها را نیز نتیجه همین بیکاری و بالاتر بودن عرضه از تقاضا در بخش نیروی انسانی می‌داند و می‌گوید: طبیعی‌ست تا زمانی که نرخ بیکاری بالا باشد و در هر رده شغلی ساختمان، بیکاران بسیاری در جستجوی کار باشند، کارفرمایان به «پیمان‌های دسته‌جمعی» جدید برای ارتقای دستمزدها تن نمی‌دهند؛ بنابراین کارگر ساختمان مجبور است با مزد بسیار حداقلی بسازد تا از نان خوردن نیفتد.
