توسعه گردشگری با خود اشتغال را به همراه دارد

ایلنا: یک منتقد گردشگری گفت: اگر در سال ۲۰ میلیون گردشگر را در کشور جذب شود می‌توانیم ۲ میلیون فرصت اشتغال ایجاد کنیم ولی تا زمانی که صنعت گردشگری در کشور به وضعیت مطلوب خود دست پیدا نکند نمی‌توانیم توقع رونق بازار کار و اشتغال زایی وابسته به صنعت گردشگری را داشته باشیم.

غلام رضا کیامهر در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا در رابطه با کارآفرینی در صنعت گردشگری، گفت: تا زمانی که صنعت گردشگری در کشور به وضعیت مطلوب خود دست پیدا نکند نمی‌توانیم توقع رونق بازار کار و اشتغال زایی وابسته به صنعت گردشگری را داشته باشیم.

این منتقد گردشگری، صنعت گردشگری و توریسم را به عنوان مادر تمامی صنایع عنوان کرد و افزود: با رونق گردشگری در کشور تمام صنایع در کشور رونق پیدا می‌کند؛ به عنوان مثال زمانی که گردشگران به یک شهری سفر می‌کنند، هتل‌ها، رستوران‌ها، صنایع دستی، تولیدات و... شروع به درآمدزایی می‌کنند و با گسترش درآمد این مراکز به خودی خود کارآفرینی رخ می‌دهد.

وی ادامه داد: کشورهای ترکیه و مالزی که برخلاف کشورهای حوزه خلیج فارس، از منابع سرشار نفت و گاز برخوردار نیستند، با توسعه صعت گردشگری و توریسم توانسته‌اند درآمدی به اندازه فروش نفت پیدا کنند و همچنین کمترین نرخ بیکاری را در کشورشان داشته باشند.

کیامهر به آمار ارایه شده از سازمان ملل اشاره کرد و گفت: بر اساس این گزارش ایران از نظر داشتن جاذبه‌های گردشگری جز ۱۰ کشور دنیا محسوب می‌شود، جاذبه‌هایی که طبیعت متنوع، تاریخ و هویت ایران را در خود جای داده است.

این منتقد گردشگری ادامه داد: با توجه به بناهای تاریخی پیش از اسلام مانند تخت جمشید و بناهای تاریخی پس از اسلام مانند میدان نقش جهان و همچنین وضعیت بی‌نظیر آب هوایی، ایران ظرفیت خوبی برای جذب گردشگر دارد.

وی در رابطه با جذب گردشگر و درآمدزایی در کشور خاطرنشان کرد: اگر در سال ۲۰ میلیون گردشگر را در کشور جذب شود می‌توانیم ۲ میلیون فرصت شغلی ایجاد کنیم که این کارآفرینی‌ها نیز می‌تواند در بخش خصوصی شکل بگیرد تا فشاری بر دولت تحمیل نشود.

این منتقد گردشگری وجود مناطق گردشگری زیارتی در کشور را یک نعمت و یک نقطه قوت برای گسترش صنعت گردشگری عنوان کرد و افزود: خوشبختانه علاوه بر داشتن جاذبه‌های طبیعی و تاریخی در ایران، ‌داشتن مکانهای زیارتی مهم در کشور همچون قم و مشهد می‌تواند تکیه‌گاه خوبی برای توسعه گردشگری محسوب شود که البته در این زمینه نسبت به دیگر بخش‌های توریسم و گردشگری در کشور وضعیت بهتری داریم.

کیامهر ضمن تاکید بر استفاده از مکان‌های تاریخی در جذب گردشگر، اظهار کرد: باید علاوه فراهم کردن بسترهای مناسب پذیرایی از گردشگران به حفظ و نگهداری از مکانهای تاریخی بپردازیم چراکه این مکان‌ها هویت ملی مار با خود به همراه دارد و مهم‌ترین عامل در توسعه گردشگری محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: تا زمانی که نتوانیم بسترهای ماندگاری و توسعه گردشگری همچون هتلهای مناسب بین المللی، جاده‌های استاندارد، سیستم حمل و نقل و مسافربری را به ترازهای جهانی نزدیک کنیم این مکانهای تاریخی کارآمدی اصلی خود را در جذب گردشگری ندارند.

وی تاکید کرد: حفظ آثار باستانی و خانه‌های قدیمی بسیار مهم است ولی متاسفانه ما علاقه‌ای به نگهداری از آثاری که بیانگر هویت ملی و دینی ما است نداریم و در بسیاری از شهر‌ها خانه‌های که می‌توانست معرف معماری کهن ایرانی به جهان باشد را به عنوان یک خانه کلنگی تخریب و نفع خودمان را در ساخت برج‌ها و مجتمع‌های تجاری دنبال کردیم.

کیامهر ضمن اشاره به عملکرد نامناسب سازمان‌های مختلف در حفظ آثار فرهنگی کشور، افزود: باید سازمان‌ها و مردم علاقهٔ خود را نسبت به این اثر نشان دهند و در جهت حفظ این آثار تلاش کنند و بدون شک سازمان میراث فرهنگی به تنهایی نمی‌تواند در حفظ این اثار موفق عمل کند و‌‌‌ همان طور که بار‌ها دیده شده است بسیاری از خانه‌های تاریخی در شهر‌ها دور از چشم این سازمان توسط نهادهای دیگر تخریب شده است.

این منتقد گردشگری در رابطه با ظرفیت خانه‌های قدیمی تهران و سایر شهرهای کشور، افزود: این خانه‌ها را می‌توان پس از ترمیم اصولی به هتل‌ها و رستوران‌ها سنتی تبدیل کرد که به واسطه تاسیسات می‌توان شغل‌های جدید و مناسبی را ایجاد کنیم.

کیامهر با بیان اینکه سالیانه ۱۱۰۰ میلیارد دلار درآمد گردشگری در جهان است، گفت: با توجه به قرار گرفتن ایران در ۱۰ کشور بر‌تر دنیا از نظر جاذبه‌های طبیعی، می‌توانیم با جذب تنها ۵ درصد از درآمد سالیانه گردشگری دنیا به درآمدی بالغ بر ۶۰ میلیون دلار در سال دست پیدا کنیم و نگرانی خود را نسبت به میزان و قیمت ذخایر نفت و گاز را کاهش دهیم.

وی از صنعت گردشگری به عنوان تنها وراداتی که با خود ارز و درآمد به کشور می‌آورد یاد کرد و ادامه داد: توسعه گردشگری، جذب گردشگر و همچنین ایجاد شغل و درآمد زایی وابسته به این صنعت برنامه ریزی بلند مدت جهت تبیین زیرساخت‌ها را می‌طلبد.