ساداتیان در گفتوگو با ایلنا:
زمینه‌های پیروزی حزب کارگر انگلیس در حال تقویت است
کلمه و لفظ بریتانیا شامل بخش‌های مختلفی است که ما اصطلاحاً آن را به عنوان انگستان می‌شناسیم.
«سید جلال ساداتیان» با اشاره به انتخابات پارلمانی پیش روی انگلیس به خبرنگار ایلنا گفت: انگلیسی‌ها نواحی جنوبی این جزیره را به نام «ولز» و قسمت شمالی آن را به نام «اسکاتلند» می‌شناسند. همچنین مرکز این کشور را «اِنگلند» می‌خوانند. مناطق ایرلند دو قسمت دارد که بخشی از آن اعلام استقلال کرده و به عنوان ایرلند از آن نام می‌برند و قسمتی از آن هم در تلاش است تا مستقل شود که مجموع این مناطق به عنوان بریتانیا شناخته می‌شود.
وی ادامه داد: از حیث پارلمانی، قدیمی‌ترین سیستم پارلمانی در انگلستان شکل گرفت و کشورهایی مانند پاکستان، هند، کانادا، استرالیا، نیوزیلند و بسیاری از کشور‌ها در آسیا و آفریقا که در حدود ۵۳ کشور هم‌سود هستند و تحت عنوان مشترک المنافع با هم همکاری می‌کنند، باید گفت کمابیش سیستم حکومتی‌شان به سیستم حکومتی بریتانیا شباهت دارد.
این کار‌شناس مسائل بین‌الملل با اشاره به مجلس عوام و مجلس لرد‌ها (مجلس عیان) در انگلستان گفت: قدرت سیاسی در دست مجلس عوام است و تمامی ۶۵۰ عضو آن به طور مستقیم توسط مردم انتخاب می‌شوند. اعضای مجلس لرد‌ها معمولاً کاندید می‌شوند و حکم آنها توسط ملکه صادر می‌شود و باید گفت که آنها به صورت انتصابی وارد این مجلس می‌شوند که حدود ۷۸۶ عضو دارد.
وی افزود: به تمامی مراحلی که در بالا به آن اشاره شد، «سیستم پارلمانی» می‌گویند و دولت از بطن و متن این انتخابات خارج می‌شود. یعنی حزب پیروز در این انتخابات مامور به تشکیل کابینه می‌شود و از درون کسانی که به مجلس راه پیدا کردند، هیئت وزیران و کابینه‌اش را انتخاب می‌کند و رئیس حزب اکثریت به عنوان نخست‌وزیر فعالیت خواهد کرد. معمولاً قدرت در دست نخست‌وزیر است و ملکه یک نقش تشریفاتی در این بین دارد و حتی سیاست‌هایی که توسط ملکه ابلاغ شده و خوانده می‌شود، توسط نخست‌وزیر تهیه و تدوین شده است.
ساداتیان درباره چگونگی ائتلاف احزاب در انتخابات پارلمانی انگلیس گفت: اگر احزاب، نتوانند اکثریت لازم، یعنی ۳۲۶ کرسی از ۶۵۰ کرسی (نصف به علاوه یک) را کسب کنند، باید بتوانند با حزب نزدیک به خود ائتلاف کنند که می‌توانیم بگوییم در شرایط کنونی حزب لیبرال دموکرات‌ها که ۹۰ کرسی دارند با حزب محافظه‌کاران که ۲۱۳ کرسی دارند، ائتلاف کرده‌اند و توانسته‌اند با یکدیگر اکثریت را تشکیل داده و در نهایت دولت را شکل دهند.
وی در خصوص کرسی‌های احزاب دیگر انگلیس در پارلمان این کشور خاطر نشان کرد: حزب کارگر هم اکنون به تنهایی حدود ۲۳۱ کرسی را در اختیار دارد و یک تعداد کرسی هم در اختیار مستقل‌ها است. البته احزاب کوچک دیگری هم وجود دارند اما تعدادشان قابل توجه نیست. مثلاً حزب اتحاد اولستر چهار کرسی، حزب اتحاد مردم‌باور چهار کرسی و استقلال بریتانیا دو کرسی دارند اما عمده احزاب، چند حزبی هستند که به آنها اشاره شد.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل با اشاره به دوران «مارگارت تاچر» عنوان کرد: زمانی که تاچر بر سر کار بود، قاطعیتی در به دست گرفتن حکومت نمایان بود و کسانی که بعد از آن به روی کار آمدند، فاقد این قاطعیت بودند. به گونه‌ای که یکی از قدیمی‌ترین سیستم‌های رفاه در دولت بریتانیا شکل گرفت. یعنی زمانی که احزاب چپ سر کار می‌آمدند با توجه به اینکه سرمایه‌دار بودند و دموکراسی هم در آنجا برقرار بود، یک سیستم تامین اجتماعی قوی داشتند. یعنی یک خانواده از بدوی که مادر باردار است تا زمانی که فرزند رشد کند و به یک سن مقرر برسد، تحت پوشش قرا می‌گرفت و به شکل‌های مختلفی مادر خانواده را حمایت می‌کردند و انواع پوشش بیمه به وی تعلق می‌گرفت و تاچر بخشی از این سیستم را به هم زد و در دوره‌های مختلف این وضعیت کاهش پیدا کرد و این وضعیت نارضایتی‌هایی را برای مردم ایجاد کرده است.
وی در ادامه تاکید کرد: یکی دیگر از بخش‌های سیستم تامین اجتماعی در انگلستان، سیستم بهداشت متمرکز محلات بود. به عبارتی هر شخصی که در محله‌ای مستقر می‌شد، بلافاصله به مراکز بهداشتی و درمانگاه آن محل مراجعه می‌کرد و مشخصاتش در آنجا ثبت می‌شد و تمام پوشش‌های درمانی این فرد به عهده آن مکان بود. اگر هم نیاز به درمان‌های تخصصی‌تری وجود داشت، فرد را به مراکز دیگر ارجاع می‌دادند و تمامی موارد درمانی را در بر می‌گرفت و این سیستم در حالت فعلی تضعیف شده و با افزایش هزینه‌های بهداشتی و درمانی نارضایتی مردم بیشتر شده و از این نظر می‌توان گفت حزب کارگر که بر بهبود این موضوع در صورت حاکم شدن بر نظام سیاسی انگلستان تاکید می‌کند، وضعیت بهتری را نسبت به احزاب دیگر دارد.
ساداتیان در پایان بیان کرد: زمینه‌های نارضایتی عمومی مردم به دلیل حاکمیت سرمایه‌داری و مشکلات اقتصادی که در بخش تامین اجتماعی به وجود آمده و همچنین افزایش بیکاری و کاهش نرخ اشتغال و افزایش تورم، دست به دست هم داده تا زمینه‌های پیروزی حزب کارگر تقویت شود و احتمال اینکه این حزب اکثریت کامل را به دست آورد یا نزدیک به اکثریت ائتلافی شود، بسیار زیاد است.
گفتوگو: فرشاد گلزاری
