«مصاحبه» فدریکو فلینی شنیده شد/تالار وحدت شب گذشته مهمانی ویژه داشت+تصاویر

به گزارش ایلنا، شب گذشته (5 اردیبهشت ماه) تالار وحدت میزبان مهمان ویژه ایتالیایی جشنواره جهانی فیلم فجر بود. نیکولا پیووانی قرار بود در این شب قطعه «مصاحبه» فدریکو فلینی را برای حاضران اجرا کند. این مراسم با حضور سفیر کشور ایتالیا در تهران برگزار شد.

رضا میرکریمی (دبیر سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر) قبل از اجرای کنسرت گفت: سینمای پرافتخار ایتالیا با موسیقی فیلم‌هایش شناخته می‌شود و در این دوره از جشنواره فرصتی پدید آمد تا به سینمای این کشور توجه دوباره‌ای داشته باشیم. سینمای ایتالیا بعد از دوران طلایی خود دوباره هنرمندان جوانی را پرورش داده، که در فکر زنده کردن این سینما هستند. این هنرمندان فیلم‌هایی ساخته‌اند که توجه مخاطبان حرفه‌ای سینما را جلب کرده است. امشب به غیر از توجه به سینمای ایتالیا، آهنگساز برجسته ایتالیایی، نیکولا پیووانی را به‌عنوان مهمان ویژه در کنار خود  داریم.

وی افزود: نیکولا پیووانی فقط به خاطر جوایز اسکارش نیست که مورد توجه ماست بلکه به خاطر موسیقی‌های دلنشین اوست که برای آثار کارگردان‌هایی چون فدریکو فلینی، برادران تاویانی و… ساخته است.

در ادامه مراسم، مائورو کنچاتوری (سفیر ایتالیا) روی صحنه آمد و ضمن خوش‌آمدگویی به حاضران بیان کرد: زمانی که دبیر جشنواره این پیشنهاد فرهنگی را داد و گفت که علاقه‌مند به همکاری با ایتالیاست؛ ما به این فکر کردیم که می‌توانیم چه چیزی را به بهترین نحو نمایش دهیم تا هم برای مخاطب ایرانی شناخته شده باشد و هم موضوع آن سینما باشد.

سفیر ایتالیا ادامه داد: امشب پیووانی همراه ما می‌شود و تمام احساساتی را که در فیلم‌ها تجربه کرده برای ما اجرا می‌کند. آثار پیووانی ما را به یاد جذابیت‌های ایتالیا می‌اندازد.

وی در پایان گفت: پیووانی در این شب؛ ایتالیا را با آثارش به خوبی معرفی می‌کند.

پس از صحبت‌های سفیر ایتالیا، پیووانی نیز اظهار کرد: «موسیقی خطرناک است» این جمله فلینی است که از موسیقی می‌ترسید چون موسیقی او را خیلی هیجان‌زده می‌کرد به همین خاطر ما این برنامه را به احترام فلینی با همین نام اجرا می‌کنیم و ۲ قطعه از آثار او را اجرا می‌کنیم که یکی از آن‌ها مربوط به فیلم «مصاحبه» است. این موسیقی در اصل به‌طور خاص برای این فیلم ساخته نشده بلکه من این موسیقی را برای نمایشی سالها قبل ساخته بودم، فلینی آن را شنید و درخواست کرد که برای فیلمش از آن استفاده کنم، پس برای شروع این قطعه را اجرا می‌کنیم.

پیووانی در ادامه اجرای قطعات گفت: ۲ قطعه بعدی که اجرا می‌شود ساخته من و الهام شخصی‌ام است از موسیقی باستان که بسیار مهم و قابل توجه است.

این آهنگساز ایتالیایی بعد از اجرای دو قطعه موسیقی با پیانو افزود: در بخش پایانی کمی می‌خواهم از موسیقی صحبت کنم البته نه از موسیقی دانشگاهی بلکه از موسیقی که به احساسات ما نزدیک‌تر است، همان‌ ترانه‌هایی که گاهی با خودمان تکرار می‌کنیم. خاطره عمیقی از این سه ترانه‌ای که برای شما اجرا می‌کنم، دارم. اولین ترانه قطعه‌ای است که روی یکی از آثار بنینی به نام «چقدر دوست داشتم» ساختم. این ترانه یک مصرع پایانی دارد و این مصرع این است «در عشق کلمات مهم نیستند موسیقی مهم است» که من آن‌را خیلی دوست دارم. ترانه دوم مربوط به زمانی است که مشغول ساخت موسیقی یک فیلم بودم، شخصیت اصلی این فیلم یک ایتالیایی بود و یکی از ترانه‌های سنتی آرژانتین را می‌خواند. به یاد می‌آورم یک استودیوی ضبط بزرگ در شهر رم بود که من با پیانو؛ خواننده‌ی ترانه را همراهی می‌کردم، هنگام اجرای این قطعه توجه من روی لب‌های خواننده بود، لحظه هیجان‌انگیزی بود چراکه به لب‌های خواننده چشم دوخته بودم و دست‌هایم حرکت می‌کرد.

وی ادامه داد: یکی دیگر از ترانه‌ها به یکی از بزرگ‌ترین خواننده‌های ایتالیا مربوط می‌شود. من از زمان تولد تا بیست سالگی در رم زندگی می‌کردم و نزدیک خانه ما صومعه‌ای بود که خواهران روحانی در آن بودند، آن صومعه ناقوس‌هایی داشت که وقتی این ناقوس‌ها به صدا درمی‌آمدند، صدای نت موسیقی از آن‌ها شنیده می‌شد. این سه نت ترکیب‌های مختلفی را تشکیل می‌دادند که بسیار برای من ارزشمند بودند.

آخرین قطعه‌ای که توسط پیووانی اجرا شد، ترانه‌ای بود که آن را به برادران تاویانی تقدیم کرد.